ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားၾကိဳက္သလိုဆံုးျဖတ္နုိင္တယ္

To talk without thinking is to shoot without aiming."
မစဥ္းစားမဆင္ျခင္ဘဲေျပာတာ ပစ္မွတ္ကုိမခ်ိန္ဘ ဲပစ္လုိက္တာနဲ႔တူတယ္။ဟယ္လို...၀မ္း တူး သရီး .....Hello ! One Two Three.........................။အသံစမ္းေနပါသည္ဆို၍ ကၽြန္ေတာ့္အိပ္မက္မ်ားကို ျမင္းစီးလႊတ္လိုက္ပါသည္။တကယ္ဆို ေသေသခ်ာခ်ာဆန္းစစ္ၾကည့္ရန္အေရးၾကီးေၾကာင္း ေနွာင္းမွသိပါသည္

ေနာင္တ မ်ားေရာက္လာၾကၿပီလားေနရာထိုင္ခင္းေပးရန္ အခြင့္မသာေသးပါ

လက္တေလာ ကိစၥမ်ားကုိ ေျမွာက္စားေနရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။

ထုိရက္မ်ားသည္ အထက္ပါ အတုိင္းျဖစ္သြားႏုိင္ေပသည္။

   ၾကက္ေျခခတ္ေတြ ့တဲ့ေနရာ တူးသာတူး
  သူ႐ူးေတြဟာ မလိမ္ညာတတ္ဘူး မဟုတ္လားဗ်ာ
   ၾကည့္..........သရဖူကုိ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္လုိ ေဆာင္းလုိ ့

လွ်ာ (Ph.D)

အရူးကြက္နင္းတယ္ဆုိတာ
ေဘာင္းဘီလဲ၀တ္တာက စတာပဲ
ေဘာင္းဘီ၀တ္မုိးတိမ္ဆုိတာ
ကဗ်ာတစ္လုိင္းရဖုိ ့ ၇၀၀ က်ပ္နဲ ့ လဲ/လည္းရတယ္
သိကၡာဆုိတာ သိပ္ခါလြန္းမွ က်တာ
ေနတတ္ထုိင္တတ္ဖုိ ့
စာအုပ္ထဲမွာရွာဖတ္ၿပီး ဘ၀ထဲမွာက်က္ရတယ္

စိမ္းတဲ့ကဗ်ာ

စဖတ္ၿပီဆုိတာနဲ ့
စေရးတဲ့ေနရာတန္းေရာက္ေတာ့တာပဲ
လုိ ့
ထင္လုိ ့ရပါတယ္/ထင္ေတာင္မထင္မိဘူုးဟုတ္
တကယ္ေတာ့
တကယ္ေတာ့ဆုိတာ စကားဆက္ၿပီးေျပာတာ
သဒၵါနည္းအရဆုိ သမၺႏၶ
သမၺႏၶ ဆုိတာ အနက္ျပန္ရင္ စကားဆက္
ခုနက စကားကုိ ဆက္ၿပီးေျပာရရင္
စဖတ္ၿပီဆုိတာနဲ ့
ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္ေတာ့္ ေထာင္ေခ်ာက္ကုိ နင္းမိေတာ့တာပဲ
ေလထဲမွာ ကားယားႀကီး ၊ တကုိယ္လံုး
ကၽြံ က်သြားတယ္
ကၽြန္ေတာ္က / ကၽြန္ေတာ့္ကုိေစာင့္ၾကည့္ရမွာ/ၾကပါ
မ်က္ျမင္သက္ေသကုိ
ႀကံရာပါ အျဖစ္ဆြဲထည့္လို ့
ဒီ အမႈကိုဆက္လက္စစ္ေဆးရန္
ေအာက္တစ္လိုင္းသို ့ခ်ိန္းလုိက္သည္။
ခ်ိန္းထားရင္ေတာင္ လြဲဦးမယ္
ဆုိတာလုိ
လြဲ ေအာင္လမ္းေၾကာင္း
(ပါဒကုိေျပာင္းျပန္လွန္လုိက္)
လမ္းေၾကာင္းလြဲေအာင္
မ်ဥ္း/ျမင္း ေစာင္း/ေဇာင္း ေတြခံ/နဲ ့ခံ ၿပီး
ေဇာင္းေျပးေနတဲ့ ျမင္းေတြလုိ အဓိပၸာယ္ေတြလြတ္/လြတ္ေနရင္း/ၿပီး
ရွင္... နာမ္စားေတြေျပာင္းေန/ထားတာ ထည့္ေျပာေလ
အဲသည္လုိ ေလသံေတြေျပာင္းၿပီး
ကြင္းစ ကြင္းစ ၊ ကြင္းပိတ္ ကြင္းပိတ္
(ကြင္းစ၊ ကြင္းပိတ္)ေတြ ထည့္ထားေတာ့
ဖတ္တဲ့ဟာ ခက္ခဲတယ္၊ ခက္တဲ့ဟာ ဖတ္ခဲတယ္ဆုိၿပီး
ေက်ာ္/ဖတ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့
တခန္းရပ္ကုိ အခန္းဆက္သလုိ
အခန္းဆက္ကုိ တစ္ခန္းရပ္သလုိ
ပုဒ္မ ႏွစ္ေခ်ာင္းခ်လို ့ ။                                 
--
                                                  

                                                                                                                                                    

                                                        သုေဏာ္စုိင္း

ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ရတဲ့ကဗ်ာ

ေဟ့ကဗ်ာဆရာ
မေတြ ့တာၾကာျပီ ေနလို ့မွေကာင္းရဲ့လား
လာဗ်ာ
လဘက္ရည္ဆုိင္ထုိင္ရင္း
စကားေျပာၾကရေအာင္---------
ကၽြန္ေတာ္လားးး
လဘက္ရည္ ခ်ိဳေပ့ါက်ေလးေသာက္မယ္
ခင္ဗ်ားဘာမွာ မွာလည္း
လုပ္ေလဗ်ာ
မွာပါဗ်ာ ခင္ဗ်ားဘုိင္ျပတ္ေနသလား
က်ေတာ့္မွာ ပါပါတယ္ ဗ်-----
ေဟ့စားပြဲထုိး ညီေလးေရ
ဒူးယားဖင္ကၽြတ္တပြဲနဲ့ ဂ်က္ကမာၻ တပြဲအရင္ေပးကြဲ ့ ။ ။
ေနပါဦးဗ် ကဗ်ာဆရာရဲ့
ျမစ္လုိစီးဆင္းခ်င္ရင္
ေရခ်မ္းစင္လုိ ရပ္ေနလုိ ့မရဘူးဗ်
အျပံဳး စစ္စစ္က
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မ်ားေနတဲ့ကမာၻၾကီးက
လူသားစစ္စစ္ ဆုိတဲ့သူေတြကုိ
ေပးခဲ့ရလုိ ့မရွိေတာ့ဘူး
စ္ိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ----
ေနာက္ဆံုးလက္က်န္တခု
ခ်န္ထားရေသးတယ္ဗ်
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူကုိေပးဘုိ ့ေလ
ခ်စ္သူကုိ
ဟန္ေဆာင္အျပံဳး နဲ ့
နွလံုးသားအတု မေပးခ်င္ခဲ့လို ့ပါဗ်ာ---------
ပုိ ့စ္ေမာ္ဒန္ ဂမ ၻီရေမာ္ဒန္ေတြ ထားလုိက္ဗ်ာ
ဖ်ားနာေနတဲ့ကမာၻ ၾကီးကုိ
ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ခ်စ္တဲ့ကဗ်ာေတြနဲ ့
ေဆးကုလို ့ ရနုိင္ပါ့မလား
ေဆးကုလုိ ့ မီွနုိင္ပါဦးမလား
အသက္ဆက္ခုိင္းလုိ ့ျဖစ္နုိင္ပါ့မလား
ခင္ဗ်ား
စဥ္းစား
စဥ္းစား စဥ္းစား စဥ္းစားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
------
-----------
---------------
-------------------
ေဟ့လူကဗ်ာဆရာ
စကားလည္းမေျပာပါလားဗ်
ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္ေနလည္း
သြားေတာ့မယ္ဗ်ာ
လိမ္လိမ္မာမာေနေပါ့
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
ဗမာျပည္ၾကီး ျငိမ္းခ်မ္းဘုိ ့အတြက္
မုိက္လုိက္ဦးမယ္ဗ်ာ
လမ္းေတြ ့ရင္္လည္းေခၚေပါ့
အဲအခါက်ရင္
ျဖစ္တည္မွုပဓါန ၀ါဒ နဲံ့
ဘာျမဴဒါ ၾတိဂံ အေၾကာင္း
မက္ေဒါနားအကနဲ့ သက္မြန္ျမင့္အလွအေၾကာင္း
(ဘာမွမတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ )
ကဗ်ာေကာင္းေကာင္း ေရးနည္းအေၾကာင္း
ခင္ဗ်ားေျပာျပရမယ္ေနာ္---
ျပီးေတာ့
ေဗာ္လဂါနဲ့ ဂ်ဳစု မတုိက္နုိင္ေတာင္မွ
ရွမ္းအရက္ေကာင္းေကာင္းတုိက္လုိ ့ ဆတ္သားေခ်ာက္ဖုတ္
နဲ့ ျမည္း မယ္ေနာ္---
ဒုခေရာက္ေနတဲ့ ဗမာျပည္သူေတြ အေၾကာင္း
မေျပာခ်င္လည္းေနဗ်ာ
ခင္ဗ်ားေနာက္ေဖးအိမ္က
ဂ်နီဖာ လုိပက္ဆုိတဲ့ေကာင္မေလးအေၾကာင္းေတာ့
ေျပာျဖစ္ေအာင္ေျပာဗွာ-----
သြားျပီဗ်ိဳးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
အစစ အရာရာ
အဆင္ေျပပါေစ ကဗ်ာဆရာ---------------------

ကုိတုိးႀကီး ( မာတီဘုိးဘုိးႀကီး )

မႈန္ျပာရီညိဳပတ္ပ်ဳိး

တိမ္ျပိဳေတာအုပ္ရဲ  ့အဆံုးမွာ
အလင္းပြင့္ခက္ ျဖာျဖာနဲ ့
ရနံ ့ေတြသာသာယာယာ႐ွိခဲ့ေပမဲ့
ႏွင္းေတြ မလာေသးပါဘူး။

ေမာင္သိန္းေဇာ္ရဲ  ့ကဗ်ာထဲကလုိ
နတ္သမီးတပါးအၿပံဳးေၾကာင့္
သူ ့ခမ်ာ ခါးကုန္္းေနရ ႐ွာတဲ့ သက္တံ့ႀကီးေရ
ကၽြန္ေတာ့္ အလြမ္းေတြထမ္းပုိးထားရရင္ အားနာပါတယ္။

ခုလုိေပါ့
ေနၿပိဳင္၊ လၿပိဳင္ အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ
လက္ဆစ္ေတြကုိ တေျဖာက္ေျဖာက္ခ်ဳိး
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ ညွိးညွိးညည္းရင္း
ေ၀းကြာျခင္းရဲ ့အျပဳအမူကုိ
ရင္အံုထဲက ဆြဲထုတ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အျဖစ္အသက္သြင္း
သက္ျပင္းမ်ားကုိ ဖြဖြေလ်ာ့
ေလ၀ဲ အနမ္းမ်ားကုိေတာ့ Pause လုပ္ထားတယ္ေပါ့။

ညေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္လုိေမွာင္ၿပီး
လေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ နင္းသြား
ခင္ဗ်ားစကုိက္ခဲ့တဲ့ အသီးဟာ
ဒီလုိ အရသာမ်ဳိးလား   အာဒံ
ထားပါဗ်ာ
ခင္ဗ်ားလြမ္းဖူးမွာ မဟုတ္ပါဘူး
ဒီမွာေတာ့
စိတ္ကူးေနာက္ကုိ အ႐ူးလုိလုိက္လုိ ့
မီးကုိလွမ္းေခၚၿပီး အခုိးအေငြ ့ေတြၾကားကုိ တုိးလုိ ့
ဘာကိုမွ အာ႐ုံစူးစုိက္လုိ ့မရေတာ့ဘူး။

အသြင္အျပင္ဆန္းနဲ ့လူလြတ္တပုိင္းအတြက္
မုတ္သုန္ေလရဲ ့ဆုတ္ခြာခ်က္က
ႏူးညံ့ပက္စက္လြန္းၿပီး
သံေယာဇဥ္မွန္စာတပ္
ပန္းႏုေရာင္ စြန္တစ္ခ်ပ္ဟာ
ေလတုိက္လုိက္ ပါသြားလုိက္။

တံခါးေတြက ငါ့ ကုိေခါက္ေတာ့
အရိပ္ေတြကို ေၾကာက္လာတယ္
ေနာက္က်ေနပါၿပီ ၊ ေက်ာ္လြန္ေနပါၿပီ
မေလွ်ာ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အ၀တ္ေတြေၾကာင့္
မေဖာ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေဆးဟာ  ခါးသက္လြန္းေနရဲ  ့။

ေသြးေၾကာထင္ယွက္
ႏုေထြးတဲ့ ပါးျပင္ထက္သုိ ့
ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လုိေလွာ္ခတ္ရမလဲ
ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္စာ ပင့္သက္တဖုိနဲ ့
ဘယ္ဘက္ရင္အံု လင္းခ်ဳိဖုိ ့
တေယာတလက္က ထမ္းပုိးထားမဲ့
ဂီတသံထဲမွာပဲ
ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ညီမွ်ျခင္းခ်ေပးပါ
ေကြကြင္းရျခင္းဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရထက္
ဒီီရက္ေတြ ပုိ မေ၀းေတာ့ပါဘူး။         ။

သုေဏာ္စုိင္း

ျဒပ္မဲ့မ်ား

ေက်းဇူးျပဳၿပီး သင္၏အသံေတြကိုတစ္လမ္းေမာင္းပါ
ဂ ငယ္ေကြ ့မ်ား ေတြ ့မိပါသလား
ေရွ႔အ၀ိုင္းေက်ာ္လ်ွင္ခဏရပ္
ေျမာက္ေလတိုက္လာၿပီ
ေက်းဇူးျပဳ ျပီးထပ္ရြတ္ပါ
အရက္ခြက္ ကုိလြန္မွ မီးပြိဳင့္မ်ားထြက္က်လာသည္။
စကားမ်ားသည္။ စကားမ်ားသည္ စသည္နွင့္ ကားထြက္လာၿပီး ေပါမ်ားလာခဲ့သည္။
ကဗ်ာႏွင့္ကဗ်ာ
အသာ အယာပင္ မွားယြင္း ခဲ့ၾကသည္
ဟု
ထင္ရသည္။
ေလယူ ေလသိမ္းမွန္စြာ ဆက္ေလွ်ာက္ပါ
အတိုး အေ၀ွ ့မ်ားသည္လည္းေကာင္း
အခ်ဳိးအေကြ ့မ်ားသည္လည္းေကာင္း
တြန္းတြန္းတုိက္တုိက္ပင္ တြန္းတုိက္ထြက္လာ/သြားျပန္၏
အသံကိုအသံကဆြဲေဆာင္ေနသည္
မရွိ၀မ္းစာ ရွိတန္ဆာနဲ ့ ေလာကႀကီးက အီေကြးရွင္း မညီမွ်ဘူး
ၾကက္ဟင္းခါးသီး ဘယ္ေလာက္ခါးခါး
ဒညင္းသီး လုိ အနံမထြက္ဘူး
ေလဟာျပင္တစ္ခု ဘြားခနဲေပၚလာ၏
 ေက်းဇူးျပဳၿပီးလြင့္ေမ်ာပါ
 ျဒပ္မဲ့မ်ား၏ရွိေယာင္ေယာင္ ဟန္ေဆာင္မႈမ်ားသည္ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းစြာပင္
ျဒပ္မဲ့ေန ၾကသည္
ကဗ်ာဆရာဆုိတာ ဘ၀စာရြက္ေတြေပၚ အႏုပညာအလင္းေရာင္ျဖင့္ ႏွလံုးသား ဓာတ္ပံုရုိက္ၾကသူမ်ားျဖစ္တယ္
အခ်စ္ဟာ စစ္လြန္းေတာ့ ဦးေႏွာက္ က B E ေသာက္ရတယ္
ေက်းဇူးျပဳ သင္၏သံကို မွန္ေထာင္ၾကည့္ပါ
ေက်းဇူးျပဳမ်ား မ်ားျပားျခင္းကုိ ကၽြႏု္ပ္ တုိ ့ဘက္မွ ဘာမွမတတ္ႏုိင္ခဲ့ပါ
မတတ္သင့္တဲ့ေဘာင္က သူကုိယ္တုိင္ရဲ ့တတ္သင့္တဲ့ေဘာင္ျဖစ္တယ္
အဆံုးသတ္ပုိင္းသုိ ့နီးကပ္လာေလေလ
ကဗ်ာငွက္တို႕၏ ေတာင္ပံခက္သံ
ေမႊးပ်ံ ့စြာ ျဖင့္
ေလအဟုန္ မွာသငး္ပ်ံေနေလသည္။

 

 

 

 

သုေဏာ္စုိင္း၊ ဒီမြန္း၊ အေနာ္မာ

၀ါး

သူ ့ဇာတိက ရြာစုရြာ၀ိုင္း
ေသပန္းပြင့္တတ္တဲ့ မ်ဳိးရုိး
ငယ္ငယ္တုန္းက စားေဖာ္စားဖက္
ႀကီးတဲ့အခါ အိပ္ေဖာ္အိပ္ဖက္
သီခ်င္းဆုိတဲ့အခါ ၿငိမ့္စီးတဲ့ သူ ့အသံ
သူ ့အႏုပညာက ပန္တ်ာေက်ာင္းရဲ ့၀င္ေပါက္
အပုိင္းပုိင္းတစ္ ျပတ္
အေခ်ာ ျပန္သပ္ထားတဲ့ ဘ၀နဲ ့
စားေသာက္ဆုိင္တစ္ခ်ဳိ ့မွာ
သူေကၽြးတာ စားၿပီးရင္
ခင္ဗ်ားပါးစပ္ထဲကဟာ သူရွင္းေပးလိမ့္မယ္
ၿမိဳ ့ျပကုိ ေျပာင္းေရႊ ့လာေတာ့
ပခံုးေပၚထမ္းၿပီး တလမ္း၀င္ တလမ္းထြက္
သူရဲ ့အိမ္ေနရင္း အေနအထားက
၀ရံတာ မွာ အ၀တ္ေတြနဲ ့ လံုးလားေထြးလား
ေခါင္မုိးေတြေပၚက
လုိင္းဖမ္းသမား။ ။

ညေန၊ ညေနဆီမွာေလ...

ကင္း၀န္မင္းႀကီးတုိ ့ကေျပာေတာ့
ဒီနာရီဟာ ညီအစ္ကိုခ်င္းေတာင္
မမွတ္မိေတာ့ဘူးတဲ့...။
တေတာက္ေတာက္က်ေနတဲ့အေပ်ာ္ေတြကို
လွ်ာနဲ ့လ်က္ၾကဖို ့ထြက္ခဲ့ၾကတဲ့အခါ
ဘီယာဆုိင္ဟာ အျမည္းမွာထားရင္း
ၿပဲေနၿပီ...။
ေဘ့စ္ ဂစ္တာတီးတဲ့ ပုရြတ္ဆိတ္တေကာင္အေၾကာင္း
မ်က္ရည္နဲ ့ေသြးကုိမွင္ျဖစ္ေစတာ
ကဗ်ာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း
ဗုိက္ပူႀကီးေပၚေမွာက္အိပ္ရင္း ဟန္းဖုန္းတစ္လံုးေကာက္ရတဲ့
ေၾကးႀကီးတဲ့မိန္းမ(ၿပိဳ) ေတြအေၾကာင္း
က်ဳံးသြင္းခံထားရတဲ့
လြတ္လပ္မႈေတြအေၾကာင္း
ေမာ့ေသာက္ခဲ့ၾကၿပီး
လမ္းေဘးဆုိင္မွာ ၀မ္းတထြာျဖည့္ခဲ့ၾကတယ္...။
ခၽြဲပစ္လာတဲ့ ခံတြင္းအတြက္
ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကုိတစ္ေယာက္တစ္၀က္ေသာက္ခဲ့ၾက
ပလက္ေဖာင္းဆီ၀င္လည္ခဲ့ၾကၿပီး
ကုိယ့္အသိုက္ကုိယ္ျပန္ဖုိ ့
လမ္းခြဲၾကတဲ့အခါ
ခုတေလာနာမည္ႀကီးေနတဲ့ အဆုိေတာ္"မီးစက္"
သူ ့သီခ်င္းသံေတာင္ရပ္သြားၿပီ...။

ရန္ကုန္

ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိေနတဲ့အရပ္က
ၿမိဳ ့ေတာ္က သူ ့ကုိ စြန္ ့ခြာသြားတဲ့
ေနရာေပ့ါ...။
ငယ္နာမည္ 'ဒဂံု' ဆုိတဲ့ ေနရာေလးဟာ
မုိးကုန္ရင္ မီးကုန္တဲ့အထာနဲ ့
မီးစက္သံလုိ ရြတ္တတ္တဲ့
Rapping ေတြနဲ ့
တေခြထုတ္ေဆးထုိးအပ္တစ္ခ်ဳိ ့လည္းရိွရဲ  ့
ကေလးမေတြလည္း
ေျဖာင့္ခ်ည္တစ္ခါ ၊ တြန္ ့ခ်ည္တစ္လွည့္
ေၾကျငာလုိ ေဖာ္ကာျပတဲ့
ေၾကျငာေၾကာင့္
ဒူးေပၚ ေပါင္ေပၚ မေနနဲ ့ဆုိတဲ့ ဆံုးမစကားရဲ  ့
ေခါင္းခ်ရာ အရပ္ေပါ့။
ညကပြဲ ဘယ္လုိလဲ
ဒါမွ မဟုတ္လည္း
ဒီမနက္ ဘာေကာင္းလဲ
ဒါဆုိ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ေတြ ဖြင့္လုိ ့ရၿပီ
အလံုးေလးေတြ အေၾကာင္းကုိ
တေနကုန္ေဆြးေႏြး
သန္းေတြလုိ ရြစိပြတတ္ေနတဲ့
C.N.G ဘတ္စ္ေတြနဲ ့
ေသြးလြတ္ေၾကာေတြ၊ ေသြးျပန္ေၾကာေတြလုိ
ကတၱရာလမ္းေတြ
ဖုိထဲက ထြက္လာတဲ့နံျပားလုိ
တုိက္ႀကီးတာႀကီးေတြ
တုိက္ႀကီးတာႀကိီးေတြနဲ ့အတူ
အေရာင္းခန္းမေတြ၊ ပလာဇာေတြ
အေရာင္းခန္းမေတြ၊ ပလာဇာေတြနဲ ့အတူ
လူသြားပလက္ေဖာင္းေပၚက
လူသံုးကုန္ အေရာင္းဆုိင္ေလးေတြ
လူသံုးကုန္ အေရာင္းဆုိင္ေလးေတြနဲ ့အတူ
လူလံုးကုိ ျပေရာင္းတာေလးေတြ
လူလံုးကုိ ျပေရာင္းတာေလးေတြနဲ ့အတူ
သီခ်င္းလည္းဆုိျပ၊ နမ္းလုိ ့လည္းရတဲ့ ေနရာေတြ
နမ္းလုိ ့ပ်က္သြားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနီဖုိး
ပန္းကံုးေတြ
ပန္းကံုးေတြ စြပ္ဖုိ ့ ရဲေဆးတင္လုိ ့ရတဲ့
ဘီယာဆုိင္ေတြ
ဘီယာဗုိက္ကုိ ခလုတ္တိုက္ေတာ့
ဖံုးေတြ၊ ကားေတြ ေကာက္ရတယ္ဆုိတဲ့
သူမ်ားအလုပ္ျပန္ခ်ိန္မွာ  သူတုိ ့အလုပ္ဆင္းရတဲ့
ပေထြးနွိပ္စက္လုိ ့ပါဆုိတာေလးေတြ
ၿမိဳ ့မွာ ရဖုိ ့မလြယ္တဲ့ ထန္းရည္စစ္စစ္လုိ
ေတာမွာ ရဖုိ ့မလြယ္တဲ့ အပန္းေျဖစစ္စစ္ေတြေပါ့
မမုိက္ဘူးလား
မုိက္တာေတာ့ ေျပာမေနနဲ ့
အေဖာ္မပါရင္ မသြားရဲဘူး
ၿပဲေနတဲ့ ေဘာင္းဘီနဲ ့
ရြဲေနတဲ့ မ်က္လံုးနဲ ့
တေနကုန္လက္ဘက္ရည္္ဆုိင္ထုိင္ၿပီး
ေညာင္းလုိ ့ အႏွိပ္ခန္းသြားတဲ့သူနဲ ့
ေျခဆန္ ့လက္ဆန္ ့ ကလပ္တတ္သူနဲ ့
အိမ္ေစာေစာျပန္တယ္ဆုိတာ
ပဲျပဳတ္သည္မလာခင္ကုိေျပာတာ
ေတာင္းထဲက ပဲဲျပဳတ္ေတြလုိ
ေပါမ်ားလွတဲ့ သင္တန္းေတြ
စကားေျပာလား သြားသင္လုိက္
စာရင္းကုိင္လား သြားသင္လုိက္
ကြန္ပ်ဳတာ ၊ အင္တာနက္ သြားသင္လုိက္
ပန္းအလွျပင္တာလား သြားသင္လုိက္
လူအလွျပင္တာလား သြားသင္လုိက္
ကားေမာင္းစက္ျပင္ သြားသင္လုိက္
သီခ်င္းဆုိမလား သရုပ္ေဆာင္မလား
သြားသင္လုိက္
သြားသင္လုိက္ပါ တတ္ထားေတာ့ေကာင္းတာေပါ့
ပ်က္တာေတြပဲ ေလွ်ာက္ေျပာေတာ့ ေဖာင္းတာေပါ့
ေမာ္လၿမိဳင္ အစား၊ မႏ ၱေလးစကား
ရန္ကုန္ အၾကြားတဲ့
ၾကြားစရာဆုိလုိ ့ ဘုရားေရႊတိဂံု
ေတာင္မွ ကလုန္းပြားခံထားရေတာ့
ခ်ဳိးျဖဴငွက္ရဲ  ့ေလွာင္ခ်ဳိင့္ျဖစ္ရတာပဲ
ရင္ေကာ့ေျပာလုိက္ေပါ့
ၿမိဳ  ့ေကာႀကီးရယ္. . . ။

အေၾကာင္းၾကားစာ

လာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး ကုိအေၾကာင္းၾကားပါတယ္...ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ့ဂ္လိပ္စာ
http://thuunawsai.blogspot.com  အျဖစ္ျပန္ေျပာင္းထားပါတယ္...အရင္ သံုးေနတဲ့ www.thuunawsai.co.cc နဲ ့ခ်ိတ္ထားသူေတြကုိ လိပ္စာေျပာင္းခ်ိတ္ေပးပါလုိ  ့ေျပာပါရေစဗ်ာ...ခုရက္ပုိင္းမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့သူငယ္ခ်င္းေတြ စုစည္းတည္ေထာင္ထားတဲ့ ငါးသံံုး မွာ
အလုပ္နည္းနည္း ႐ႈပ္ေနလု ့ိ မေရာက္ျဖစ္တာကုိလည္းေတာင္းပန္ပါတယ္...ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ၀ါကၽြတ္ကာလ
ျဖစ္ၾကပါေစ....

တံတားထုိးထား/က်ဳိးသြားတဲ့ေန ့ေတြ

အရပ္သံုးဘာသာစကားျဖင့္  မ်က္ရည္   (            ) စီစီ ထုထည္ကုိ ေဖာ္ျပျခင္းငွာ မစြမ္းသာေသာေၾကာင့္  မစြမ္းသာေသာ  ေဖာ္ျပျခင္းအျဖစ္ ထုထည္ (        ) စီစီ ႐ွိ မ်က္ရည္ျဖင့္  အရပ္သံုးဘာသာစကားတြင္  ၀င္ေရာက္ေနထုိင္ရင္း ၊ ေနရင္း ၊ ထုိင္ရင္း  ေဘးတုိက္က်လာတဲ့ေန ့ေတြ အေၾကာင္း/ေၾကာင့္
ေဘးထုိင္ ဘုေျပာျခင္း/ခံရျခင္း ႏွင့္အတူ  အားစုိက္ထုတ္မႈေခၽြးစက္ေတြကုိ  ယပ္ခပ္ေပးေနရတာ/ ရလုိ  ့  ေနသာထုိင္သာ  ေသာ္လည္း  လစ္တမတ္စကၠဴလုိ  အေရာင္ေျပာင္းသီအုိရီ မရွိလုိ ့  ကုိအမည္မဲ့ရဲ့  ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုိ  ဘာလုိလုိ  ညာလုိလုိ  လုိလုိေနတဲ့ ဆင္ေျခဖုန္းဆန္လာတဲ့  လူ အျဖစ္နဲ ့ ဒီေန ့ေပၚထုိင္
ၾကည့္ေတာ့  မနက္ျဖန္ဆုိတာလည္း   မေန ့ကနဲ ့တူသလုိလုိ  ဆုိေပမဲ့  ပစ္ဖဲတုိင္းဟာ ပုိဖဲ  မဟုတ္ဘူးဆုိေတာ့  တာ၀န္၀တၱရားလုိ ၊ အာသီသလုိ ၊ လက္ေခါက္မႈတ္သံလုိ   လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ  ျဖည့္စြက္ရန္    သင္၏ အိမ္မက္မ်ားကုိ  ကၽြန္ုပ္ ၏ အေတြး ျဖင့္ သားေဖါက္ရန္ လုိ/ မလုိ

ဂၽြန္လ၏ မုိးေရစက္မ်ား

ဒီတစ္အုပ္ကေတာ့ ဖတ္ရတာ ပုိအဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္...။ ကၽြန္ေတာ္ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ .pdf မဟုတ္လုိ ့ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ေဒါင္းလုပ္ဆြဲထားတာ ကုိ ျပန္မွ်ေ၀ေပးတာပါ..။ ၁၉၇၀ ေနာက္ပုိင္း ေခတ္ေပၚကဗ်ာကို စတင္
ဖြင့္လွစ္ၾကတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ပါပဲ...။ ေတးေရးဆရာ သုခမိန္လိႈင္ ရဲ  ့သိဒၶတၳလႈိုင္ဆုိတဲ့နာမည္နဲ ့ေရးထား
တဲ့ငယ္လက္ရာပဲ  ျဖစ္ပါတယ္....။ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့လုိ ကဗ်ာကုိ ႏွစ္သက္သူေတြ အတြက္ေတာ့ သေဘာက်
စရာေပါ့ဗ်ာ..။ကူးယူဖုိ ့ေနရာေတာ့ ဒီမွာ   ပါခင္ဗ်ား ....

ေဇယ်ာလင္း (၂၀၀၇ ) ကဗ်ာစာအုပ္

ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ ဆရာေဇယ်ာလင္းရဲ  ့ ၂၀၀၇ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလး
ျဖန္ ့ေ၀ေပးခ်င္ပါတယ္...။  ဆရာေဇယ်ာလင္း ဟာ L P ကဗ်ာမ်ားကုိ အစဥ္တစုိက္ေရးဖြဲ ့ေနသူလည္း
ျဖစ္ပါတယ္... ။ ဖတ္ရတာ အဆင္မေျပျဖစ္တယ္ဆုိရင္     ကၽြန္ေတာ္ .pdf ဖုိင္ ျပဳလုပ္ျခင္းကုိ သိပ္ မကၽြမ္းက်င္တဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္...။ မွ်ေ၀ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးနဲ ့သာ ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရျခင္း
ျဖစ္ပါတယ္... ။ လုိအပ္တာေလးမ်ားကုိလည္းညြန္ျပေပးေစခ်င္ပါတယ္..။  ကၽြန္ေတာ္ ့ဆီမွာ ရွိတဲ့ တျခား
စာအုပ္မ်ား ကုိလည္း ထပ္ၿပီးေတာ့ မွ်ေ၀ေပးပါဦးမယ္...။

အမွာစာ

၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေတြ တႏွစ္တာ အတြက္ စုစည္းျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။

ကဗ်ာလမ္းေၾကာင္းကုိလည္း ျပန္စစ္လုိ ့ရေအာင္ပါ။

ကဗ်ာအေပၚ အဓိက ထားရွိတဲ့ခင္မင္မႈ ကုိလည္းေၾကာင္းလမ္းလုိက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

တခ်ဳိ  ့ကဗ်ာေတြက ေၾကာင္ေၾကာင္က်ားက်ား၊တခ်ဳိ  ့ကဗ်ာေတြက ေၾကာင္လက္သည္း၀ွက္။                   ဒီစာအုပ္ေလးကေတာ့ ေၾကာင္လိမ္ေလွကားတစ္မ်ဳိးေပါ့။

ေဇယ်ာလင္း

ဆရာေဇယ်ာလင္းရဲ  ့အမွာစာေလးကုိ ျမည္းစမ္းၾကည့္ရင္း ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကို ဒီမွာ ကူးယူပါ....။ 

 

တစ္ခုခုကုိေျပာလိုက္ဖုိ ့ ပါးစပ္တျပင္ျပင္

ျမင္ေနရတဲ့ဟာက
အျဖဴေပၚမွာ အျပာေၾကာင္းမ်ားနဲ ့
သူ ့ကုိယ္သူ ဗလာစာရြက္တဲ့
ဟုတ္တယ္.....
ေျဗာင္လိမ္တာပ
ေကာ့ေကာ့ ေကာ့ေကာ့နဲ ့
ေဘာပင္က ျဖတ္ေျပး
စာလံုးေလးေတြထင္က်န္ခဲ့တယ္
ေဟာသည္လုိ
စကားလံုးေတြကုိ ခင္းက်င္းျပသထားမယ္
ခံစားခ်က္ကုိ ႐ိုးတုိး႐ိပ္တိတ္ ဖြက္ထားမယ္
ထင္ေနတယ္မဟုတ္လား
ကၽြန္ေတာ့္ေဘာပင္မွာသံုးတဲ့အရာက
ကၽြန္ေတာ့္စက္႐ုံကထုုတ္လုပ္လုိက္တဲ့အရာပါ
ေဟ့ ....မင္းသံုးတာ မွင္ကြ၊ မွင္
မွင္၊ မွင္
မွင္သက္္ၿပီးက်န္ရစ္တယ္
အငုိက္မိသြားတယ္
အလစ္မွာေခ်ာင္း႐ိုက္တယ္
အားမတန္လုိ ့့ေခ်ာင္း႐ုိက္တာေပါ့
အားသန္ရင္ျမစ္႐ုိက္မွာေပါ့
ဒီလုိကိစၥမ်ဳိး႐ွိလား
တ႐ုတ္ျပည္မွာ ျမစ္ဖ်ားခံလားတဲ့
သံလြင္ျမစ္
မထင္မ႐ွား႐ွိတဲ့ စစ္ေတာင္းျမစ္
ျမစ္ျဖစ္ရဲ့သားနဲ ့ ပင္လယ္ဆီ္မေရာက္တဲ့
ခ်င္းတြင္းျမစ္
တနံတလ်ား စီးဆင္းသြားတဲ့ ဧရာ၀တီျမစ္
ႀကီးက်ယ္ပံုက ကုန္းေျမေတာင္သူ ့နာမည္နဲ ့
တခမ္းတနား ေတးဆုိစာဖြဲ ့ၾကတဲ့
ဧရာ၀တီလည္း
နည္းနည္းက်ဥ္းတာနဲ ့ တံတားထုိးခံရတာပဲ
ခင္ဗ်ားတုိ ့ရဲ့ဆည္ေတြအတြက္
ခ်င္းတြင္းရဲ့ေရကုိ ေပးခဲ့တာပါတဲ့
ကၽြန္ေတာ္ ဒီလုိထင္ပါတယ္
အထင္နဲ ့စြတ္မေျပာနဲ ့ကြ
မင္းဟာ ျပႆနာ အေၾကာင္းကဗ်ာေရးၿပီး
ျပႆနာ႐ွာတဲ့ေကာင္ပဲ
သူ ့ကုိမီးခြက္ မေပးနဲ ့ေဟ့၊ မီးခြက္
ပြတ္လုိက္ရင္ ဘီလူးထြက္လာတဲ့ဟာလား
ေက်ာက္႐ုပ္လုိေခတၱၿငိမ္သက္
ကုိက္လာတဲ့ျခင္ကုိ လက္နဲ ့ယပ္
ေဆးလိပ္ဖြာ ၊ ကြမ္း၀ါး
၀ါးၿပီး အရည္ေတြေထြးထုတ္
ၿပီးရင္ အဖတ္ပါေထြးထုတ္
အရည္မရ၊ အဖတ္မရ
အဖတ္လုပ္ၿပီး အေရးမေပးရင္
အေတြးေတြ ဘယ္သူသိမလဲ....

ညနက္ထဲမွာ မုိးမခ်ဳပ္ၾကသူမ်ား

ဘယ္ျပကၡဒိန္နဲ ့ပဲၾကည့္ၾကည့္
အသစ္၊ အဆန္းျပားနဲ ့
အခ်စ္၊ အလြမ္းမ်ားသာ
သူတုိ ့ကုိးကြယ္ၾကလိမ့္မယ္
လက္ဘက္ရည္ခြက္ထဲ
သူတုိ ့နာရီေတြကုိ ပစ္ထည့္ၾက၊
ဘီယာျမဳပ္ေတြေပါက္သလုိ
တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ ့ရီေမာၾက၊
ဖံုးေျပာတာညနက္ေပမဲ့
ဂတံုးေဟာတာနားထက္ဆင္ၾကတာပဲ
သူတုိ ့ဆံပင္ေတြေကာက္လုိက္၊ ေျဖာင့္လုိက္
ျဖစ္တာကလြဲလုိ ့
မႈတ္ထုတ္လုိက္တဲ့ေဆးလိပ္ေငြ ့ကုိၾကည့္ၿပၤီး
ေပါ့ပ်က္ပ်က္နဲ ့လုိ ့
တရားမျပၾကနဲ ့
ခလုတ္တုိက္ရင္ ခဲကုိဆဲမယ္၊
မေျပာရဲရင္ေတာင္ မ်က္၀န္းနက္ေထာင့္ကပ္
မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ေတာ့ ၀င့္လုိက္မယ္၊
သူတုိ ့ေခတ္တံုးကက်
ထမီကုိ သလံုးသားတ၀က္ေဖာ္၀တ္ၿပီးေတာ့
စိတ္ထဲဒီလုိ ေငါ့လုိက္မယ္
အေပါက္ေတြေဖာက္ၿပီး နားကပ္္ပန္ေပမဲ့
မနက္ျဖန္ေတြဟာလန္ထြက္ေနတာပဲ
သူတုိ ့မ်က္မွန္္ကုိယူတပ္ၿပီး
ေဆးေၾကာေပးလုိက္ပါ
ေန၀င္ခ်ိန္ဆုိတာလည္း တိမ္မေတာက္တဲ့ေန ့ဆုိ
အရိပ္မည္းရွည္ကုိပဲ ျမင္ၾကမွာပဲ
ေလထဲက ကြန္ဒိုကုိ
နာရီထဲမွာ ေဖာင္ေဒးရွင္းခ်ၾကတာ
ေရခဲတံုးကုိ အရုပ္ထုတာထက္ေတာ့သာပါတယ္။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

အရုပ္ထင္သြားေသာေဆးစက္မ်ား

ကုိယ့္အေၾကာင္းကုိယ္
ကေပါက္ခ်ာေတြး
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးတယ္။

ခင္မင္မႈနဲ ့ ခ်စ္ျခင္းကို
ခဏ ခဏ
ေခ်ာ္လဲ ေရာထုိင္လုပ္တယ္။

ဂဃနဏ မသိပဲနဲ ့
ေဂ်ာင္ထဲ သြားၿပီး
ဂ်င္ေပါက္တယ္။

ငါးပြက္ရာ ငါကုိယ္တုိင္
ငါးစာခ် ခံ ရလုိ ့
ငိုေၾကြးရတယ္။

စာေမးပြဲခန္းထဲ
စိမ္ေျပနေျပ
စာခုိးခ်တယ္။

ဆံုးမတာကို နားမေထာင္
ဆင္ေသကို
ဆိတ္သားေရနဲ ့ဖံုးတယ္။

ဇိမ္ခံခ်င္လုို ့
ဇီးပင္ေအာက္မွာ
ဇယ္ေတာက္တယ္။

ေစ်းသည္တစ္ေယာက္ရဲ ့
စ်ာပန ကုိ
ေစ်း၀ယ္မိလုိ ့ လုိက္ပုိ ့ရတယ္။

ညအခါ
ေညာင္းလြန္းလုိ ့
ေညာင္ပင္ေအာက္မွာသြားထုိင္တယ္။

တနဂၤေႏြ ေန ့မွာ
တိမ္ေတာက္တာကိုၾကည့္ၿပီး
ေတာင္ေတာင္အီအီ စဥ္းစားတယ္။

ထင္ေပၚခ်င္လုိ ့
ထမင္းစားခါနီး
ထုိင္ ထ လုပ္တယ္။

ဒုကၡနဲ ့စာရင္းရွင္းဖုိ ့
ဒီတစ္ေန ့လံုး
ဒါးေသြးတယ္။

ဓနိမုိး ထရံကာအိမ္ထဲ
ဓနိရည္ေသာက္ၿပီး
ဓမၼဒိ႒ာန္ ေျဖတယ္။

ေန ့ခင္းေၾကာင္ေတာင္
နံေဘးကေကာင္ကုိ
နားရင္းအုပ္တယ္။

ပက္လက္လွန္ၿပီး
ပိတ္ထားသမွ်ဖြင့္ထုတ္
ေပါက္တက္ကရေတြးတယ္။

ဖာေတာင္းထဲ
ဖားတစ္ေကာင္ထည့္
ဖင္ခုထုိင္တယ္။

ဗလႀကီးေအာင္
ဗမာ့နည္း ဗမာ့ဟန္နဲ ့
ဗာဒံသီးထုစားတယ္။

ဘယ္သူ ့မွမေခၚပဲ
ဘုရားခန္းထဲ
ဘူႀကီးပြတ္တယ္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာနဲ ့
မင္းအေၾကာင္းကုိ
မနက္အထိေတြးတယ္။

ေယာက္ဖေရွ ့မွာ
ယင္ေကာင္ကုိ
ေယာင္းမနဲ ့ရုိက္တယ္။

ရန္ပြဲကို
ရဲမလာခင္ထိ
ရပ္ၾကည့္တယ္။

လသာတဲ ့အခ်ိန္
လွံတစ္ေခ်ာင္းကို
လွမ္းေတြ ့တယ္။

၀က္တစ္ေကာင္ကုိ
၀ လာမလားလို ့
၀မ္းႏႈတ္ေဆးတုိက္တယ္။

သူတစ္ပါးအေၾကာင္း
သိပ္မသိဘဲ
ေသာက္တင္းေျပာတယ္။

ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့
ဟာသတစ္ပုဒ္ကို
ဟင္းခ်က္စားတယ္။

အဆုံးထိဖတ္တဲ ့
အသင့္အား
အားနာမိတယ္။

သုေဏာ္စုိင္း

မွတ္ပံုတင္မိတၱဴ

ကဗ်ာကုိ ဖက္တြယ္မိသူတစ္ေယာက္ရဲ ့
စံေတာ္ခ်ိန္ဟာ
ထန္းတစ္ဖ်ားေရာက္ေနပါၿပီ...။

ဒါဟာ
ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ ့ ေဆာင္းရာသီထံမွ
သူရလုိက္တဲ ့
လက္ေဆာင္လည္းျဖစ္ရဲ ့။

ႏွလံုးသားရဲ ့
အေတြးအေခၚကုိ
ဦးေဏွာက္နဲ ့ ခံစားပါ။

သူ ့အေရာင္ခုႏွစ္မ်ိဳးကုိ
သူေမ့ၿပီး
အျဖဴေရာင္ပါဆုိသူေတြ အတြက္
သုေဏာ္စုိင္းဟာ
မည္းနက္ေနပါလိမ့္မယ္။

အခုခ်ိန္ကစၿပီး
ခင္ဗ်ားအသံနဲ ့ ေဖ်ာ္ေျဖခန္းကုိ
ဆက္လက္တင္ဆက္ ပါေတာ့မယ္။

သုေဏာ္စုိင္း

ေက်ာက္စိမ္း

ရတနာဂီရိကုိသြားၿပီး
နားထြင္းေပးရသူ မဟုတ္ဘူး
အကယ္ဒမီညရင္ခုန္သံကုိ
ေျပာျပမဲ့သူ မဟုတ္ဘူး
ဒါေပမဲ့
ေရာ့ခ္တေစၧနဲ ့ေပါင္းလုိ ့
သတၱဳရဲ ့ျမစ္ဖ်ားကုိ စီးဆင္းေစခဲ့
Classical ဂစ္တာသံကုိ
သားေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္က
ညက္္ညက္ကေလးထြက္ေစခဲ့သူ
မုိးေဟ့ဆုိရင္
ပါလာသည့္ရွန္တဘက္ကေလး ေခါင္းေပၚတင္
ကင္ပြန္းခ်ဳံႏြယ္ နေဘးကေျပးရ
ေဆာင္းဆုိရင္လည္း
ခ်မ္းပံုမွာ ကမ္းကုန္ရစ္ေအာင္
ေအးျမျခင္းကုိ သရုပ္ေဆာင္
ေႏြဦးကာလ သူစလုိက္ေတာ့
ျမဴခုိးေတြက ၿငိမ့္ၿငိမ့္ႀကြ
ဖုန္လံုးႀကီးေတြ တလိမ့္လိမ့္ထ
ကုိယ္တုိ ့မွာ ထန္းပဲတတ္ရေတာ့မလုိ
လက္ပံပြင့္ေျခာက္
ေကာက္ရေတာ့မလုိ
ခုႏွစ္ေရာင္အသံေတြကုိ
ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးျဖည့္စြက္ျပ
တုိက္ပုံနဲ ့ရင္ဖံုးေတြကို
အေရာင္ထက္လက္ေစရင္း
လက္အသြားအလာ တအားပဲလွသူ
ဆက္ေျပာရင္ အဆံုးမေတြ ့ျုပန္တာေၾကာင့္
ျပဳန္းေတ့သံဆုိတာ ၾကားမယ္....။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

ကမာၻအရပ္ရပ္မွ ျမန္မာမ်ားအတြက္...
ဆုိင္းဆရာ ျမန္မာျပည္ေက်ာက္စိမ္းအားရည္ညြန္းသည္။

အလြမ္းနဲ ့ ခပ္ဆင္ဆင္

သတိရစိတ္ကုိ ဆြဲေျပးသြား
တယ္လီဖုန္းနံပါတ္မ်ား အျပင္သြားတယ္
ေျခထုိးဖ်က္ခံလုိက္ရေတာ့ ေခါင္းက်ဳိးသြားတယ္
မီးနဲ ့ဖြင့္ထုတ္လုိက္တဲ့ အခိုးအေငြ ့ေတြၾကားမွာ
တစ္ေယာက္တည္း
ဗ်ာ၊ ဗ်ာ၊ ဗ်ာ၊
ဒုိင္းနမုိက္မ်ားကုိ မ်ဳိခ်ၿပီး
ေဒါင္ထဲေကြ ့၀င္သြားသည္။
လြင့္ပစ္လုိက္စမ္းပါ
အဲသည့္နာရီကုိလြင့္ပစ္လုိက္စမ္းပါ
ဘာေပ်ာက္မွန္းလဲမသိဘူး
ဘယ္နားထားမိမွန္းလဲမသိဘူး
ကြမ္းေသြးကုိ အလြမ္းအေဆြးလုိ
ပ်စ္ ခနဲ ေထြးလုိက္
လြင့္ပစ္လုိက္စမ္းပါ
အဲသည့္နာရီကို လြင့္ပစ္လုိက္စမ္းပါ
ကုိယ္ဟာ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္
ဆြံ ့အသူပါ သူငယ္ခ်င္း
မ်က္လံုးေတြဟာ အစာေရစာေတာင္းခံသလုိ
အၿမွီးတယမ္းယမ္းနဲ ့
ဆံုေတြ ့ခ်ိန္မွာ ပံ့ပုိးေပးမဲ့ ေနာက္ခံတီးလုံးကုိ
ေျပာင္းပစ္ဖုိ ့ဆုိတာ
မုိးေတြ ညိဳ ့လာၿပီ
ေနပါေစေတာ့
အဲသည့္နာရီေလးကုိပဲ ပတ္ထားပါရေစေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ဆီကုိလာမလည္နဲ ့သိလား
ေလျဖတ္သလုိေျပာတဲ့ မႏ ၱေလးသံ
အဲသည့္အသံေလးကုိပဲ
ပုိက္ဆံအိတ္ထဲက ထုတ္ထုတ္ၾကည့္မိတယ္...။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

မဂၤလာပါမိတ္ေဆြ

မဂၤလာပါ
ဒီေန ့့ ့ ့ ့ ့
ဒီလုိဆံုေတြ ့ခြင့္ရတာ မဂၤလာပါ
အဲသည္လုိနဲ ့ကဗ်ာကုိ စဖြဲ ့လုိက္ေလရဲ့
လက္ခုတ္သံေတြဟာ အံုးခနဲထပ်ံသြား
အရာအားလံုးဟာ တသားတည္းျဖစ္ဖုိ ့
နေမာတႆ႐ြတ္လုိ ့ ညြတ္တြားရေအာင္

နေမာတႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ။
နေမာတႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ။
နေမာတႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ။
ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၧာမိပါဘုရား။
ဓမၼံ သရဏံ ဂစၧာမိပါဘုရား။
သံဃံ သရဏံ ဂစၧာမိပါဘုရား။
(ဒုတိယံမိ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း)
(တတိယံမိ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း)

ဘ၀အတြက္အဆင္းရဲဆံုးက အခ်ိန္
ဘုရားေတာင္ ေပါက္ဆိန္ေပါက္ဦးခ်
ျပကၡဒိန္ေတြ လွန္ရင္းေမာလာတယ္။

ေမြးကတည္းက လည္း....
အူ၀ဲ. . . .
ေသဆံုးသြားျပန္ေတာ့လည္း
ေႏွာင္ ခနဲျမည္တဲ့
ေၾကးစည္သံက မ်က္ရည္ကုိ ညွစ္ထုတ္ျပန္တယ္...

ေရပက္မ၀င္ေအာင္မွန္တဲ့ သခၤါရ
ေကြးေသာလက္ မေျခာက္ခင္လား
စုိေသာလက္ မဆန္ ့ခင္လား
ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးနဲ ့ ေဒြးေရာယွက္တင္ေနရတယ္

ကုသုိလ္၊ ပညာ၊ ဥစၥာရဖုိ ့
သင့္ရာေဒသ အၿမဲေန
နယ္ပယ္ခ်ဲ ့ထြင္ ကၽြန္ခံျခင္း
ေငြေၾကးနဲ ့ေရႊ ့လုိ ့ရတဲ့ ဇယ္႐ုပ္ေတြဟာ
ဂိတ္မွႈးၾကီးလက္ထဲမွာ အေရာင္လက္လာတယ္..

ပါးကြက္မညီခင္ ပါးကြက္ပ်က္ေနၾကျခင္း
ဒါပဲေနာ္၊ ဒီတစ္ခါပဲရမယ္
အဲသည္လုိနဲ ့ ဒုတိယကမာၻစစ္ကုိ စခဲ့ၾကတယ္
ဟီ႐ုိ႐ွီးမားလား၊ နာ၀ါစကီလားေတာ့မသိဘူး
ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ဖ်က္ခ်ခဲ့ၾကတယ္...
သမီးခုလုိ နာမည္ထြက္လာတာဟာ
လက္တြဲေဖာ္ေတြ၊ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးတဲ့သူေတြကုိ
သမီးနဲ ့
ေက်းဇူးဆပ္ခဲ့လုိ ့ပါ
ငါ့သမီးေလးေတာ္လွ ေတာ္လွနဲ ့
ဟန္းဖုန္းခါးၾကားထုိး

ေနာက္ဆံုးေပၚ ေမာ္ဒယ္ လန္းလန္းေလးနဲ ့
လဲလုိက္ပါအေဖရာ၊ အေဖ့ကားႀကီးက
အဲယားကြန္းလဲ မေအးေတာ့ဘူး

ေခၽြးထြက္လြန္ သမၼာအာဇီ၀ဟာ
ေအာက္္ဆုိက္ဓာတ္ဆားကုိ မွီ၀ဲေန

ကဲ သားတုိ ့၊ သမီးတုိ ့ ဒီပံုစံေလးကုိ ျဖည့္လုိက္ၾကေနာ္
ႀကံဳတုန္းအလႉေငြေလးလည္း.......

ကင္းေျခမ်ားေတြ လမ္းသလားသလုိ
အသက္၀င္တဲ့ညေန
အေျပးအလႊားလမ္းျဖတ္ကူးတဲ့ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ေဟာင္းဟာ
ဆယ္လုိတိတ္အေၾကာင္းမသိတဲ့ ရာတန္ကုိ
မယံုသလုိလုိၾကည့္တယ္
ဘတ္စ္ကားေတြထဲကုိ ေခၽြးစက္ေတြရဲ ့
သံုးပံုတစ္ပံုထည့္ရတယ္
ပါးစပ္မပါတဲ့ ညစာစားပြဲေတြနဲ ့
ညစာစားပြဲမပါတဲ့ပါးစပ္ေတြဟာ
webcam နဲ ့ chatting ထုိင္
ဂြီ၊ ေဂၚ

ကၽြန္ယံုေတာ တဖက္ကမ္း
သားသမီးယံုေတာ့ စံုလံုးကန္း
အၾကည္ဓာတ္ကေလးလႊာခံထားရတဲ့ ကၽြန္ေတြေ႐ွ ့မွာ
ယမထာေ႐ႊႀကိမ္လံုးရယ္နဲ ့
သိမ္ပႏၷက္ကုိတဲ့ ေျခေတာ္တင္
အေျပာင္းအေ႐ႊ ့ေစ်းကြက္ဖြင့္တာ
ရက္ ၂၀ နီးပါးရွိၿပီ

အသင္းေခါင္းေဆာင္ကလည္း ပြဲပယ္ခံထားရတယ္
အားထားရတဲ့ကစားသမားေတြကလည္း
မုန္္တုိင္းတုိက္လုိ ့တကြဲတျပားစီ
ၾကြက္ေခ်းေတြထဲေရာေနတဲ့ ဆြမ္းဆန္နဲ ့
ႏွမ္းတေစ့နဲ ့ဆီျဖစ္ျခင္း၊ မျဖစ္ျခင္း

ခင္ဗ်ာ ျပည္တြင္းမွာပဲထုတ္တာခင္ဗ်
ႏုိင္ငံျခားကုိမွာလုိ ့မရပါဘူး
ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ဆုိင္က ဘူေဖးစနစ္ေလ

တေန ့လုပ္မွ တေန ့စားရတာဆုိေတာ့လည္း
စုႏုိင္ေအာင္လုပ္ဖုိ ့ဆုိတာ

တီ
တို
တ
ေတ
တီ

ဟယ္လို၊ ဟယ္လို
လူႀကီးမင္းေခၚဆုိေသာ တယ္လီဖုန္းမွာ.............။

သုေဏာ္စုိင္း

ျမွား

ညိဳ ့ႀကိဳးကုိ ျပင္းျပင္းဆြဲ
လျခမ္းပံု ေလးကုိင္း အညြတ္မွာ
ရႊစ္ ခနဲ ပစ္ခြင္းလုိက္တယ္...
ေနေရာင္မ်ား၊ လေရာင္္မ်ား
သူ ့အတြက္မ်ား၊ သူမ်ားအတြက္မ်ား
ၿပီးေတာ့ ၊ ငါ့အတြက္မ်ား
ေနာက္ထပ္
ပန္းပြင့္မ်ား၊စမ္းေခ်ာင္းမ်ား
ဖုန္မႈန္ ့မ်ား
မ်က္ျမင္ကုိယ္ေတြ ့ရႈခင္းကိုေမ့လို ့
အေ၀းကုိထြက္္သြားရတယ္
ပစ္မွတ္နဲ ့သားေကာင္
ဘယ္အေမွာင္မွာ
လင္းရမွာလင္းရမွာလဲ....

သုေဏာ္စုိင္း

ျပႆနာ

ျပႆနာဟာ ျပႆနာျဖစ္ၿပီး
ျပႆနာမဟုတ္ရင္
ျပႆနာမဟုတ္ဘူး။

ျပႆနာမဟုတ္တာကုိ
ျပႆနာျဖစ္ေအာင္လုပ္ေတာ့
ျပႆနာက ျပႆနာမဟုတ္ေတာ့။

ျပႆနာမဟုတ္တဲ ့ ျပႆနာထဲ
ျပႆနာက၀င္ၿပီး
ျပႆနာမဟုတ္ေၾကာင္းရွင္းေတာ့
ျပႆနာက ျပႆနာျဖစ္ၿပီး
ျပႆနာမဟုတ္တာက
ျပႆနာမဟုတ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။

သုေဏာ္စုိင္း

မီးခုိးအူသံ ( ၂ )

ရလုိေဇာနဲ ့႐ႈိက္ဖြာေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ
ေဆးလိပ္မီးက ရဲေနေအာင္ၾကည့္တယ္
ေလာင္စာဆီေသာက္မ်ဳိထားသူက
ေနရာတစ္ခုမွာ အလင္းကုိေတာက္ကာ
ေနရာတစ္ခုမွာ အသံနဲ ့ေျခာက္ၿပီး
သတၱ၀ါတုိ ့ရဲ့ သတၱကုိ သိမ္းပုိက္ထားတယ္
၀သႏ ၱကလည္း အလုအယက္ခုန္ဆင္းလုိ ့
တစ္စုတစ္ေ၀းတည္း လမ္းကုိေဖာက္ၿပီး
အိပ္စက္ျခင္းက ဒီကဗ်ာကုိေတာင္းေနရဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ဆီက . . . . .
ကၽြန္ေတာ္က ေဆးလိပ္ထဲ မေရာက္ဘူး
မေရာက္ဘူး ေဆးလိပ္က ကၽြန္ေတာ့္ထဲ
တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ကုိလြင့္ေနရင္ တစ္ခုခုနဲ ့ဖိထား
အလြမ္းျဖင့္ အလြမ္း
အၾကမ္းျဖင့္ အၾကမ္း
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ ငါ့ကုိနမ္းပါ
နည္းနည္းေလးမွေတာင္မျမင္ရဘူးဆုိရင္
ကၽြန္ေတာ္နဲ ့ကြယ္ေနလုိ ့
ဒါမွမဟုတ္ရင္
ခင္ဗ်ားနဲ ့ကြယ္ေနလုိ ့ျဖစ္မယ္
နံရံမ်ားထြားလာၾကသည္
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းဆုိတာ ငါတုိ ့ရဲ့
ေသသပ္စြာ ထုပ္ပုိးျခင္း ခံရတဲ့အရာ . . . . . . . . . . . . . . . . . . (နတ္ဆုိး/ဒီမြန္း)
အေဟာင္းအျမင္းေတြက ဟားတုိက္ရီေမာၾက
ရီသံမ်ားဆုိိတာကလည္း စိတ္ျပတင္းက စီးက်လာခဲ့တဲ့
ေတာက္ေခါက္သံမ်ားပဲ မဟုတ္ေပဘူးလား ။ . . . . . ။

သုေဏာ္စုိင္း

ဒူုးေခါင္းကုိပုိက္၊ ေခါင္းငုိက္စုိက္နဲ ့မ်က္၀န္းတစ္စံု

ကမ္းကလည္း ေ၀း
ေ၀းလုိ ့ေနရဲ ့..
ကမ္းေ၀းထဲမွာပဲ
တ၀ဲ၀ဲ တလည္လည္ျဖစ္ရ

"အခ်ိန္တုိင္း မဟုတ္ေတာင္၊
အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ား
သတိရေနတယ္"

ဘယ္သူ ့ကို၀န္ခံမွန္းမသိတဲ ့
စကားလံုးမ်ား
သူ ငံုထားေလရဲ ့..၊

ဒီလုိနဲ ့
ေပ်ာ္ေစ
စကားလံုးမ်ား သတိရေနရဲ ့

ဒီလုိနဲ ့
ေတာ္ၿပီ
စကားလံုးမ်ား ေမာင္းထုတ္လုိက္ရဲ ့

ဒီလုိနဲ ့
သူမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ ကုိယ့္အက်ိဳးေအာင္
စကားလံုး ေမွးမွိန္လာရဲ ့

ဒီလုိနဲ ့
ဆက္သြယ္မႈဧရိယာျပင္ပမ်ား
အသက္႐ွဳေနေလရဲ့

ဒီလိုနဲ ့
မႈိင္းညိဳ ့ညိဳ ့မ်က္၀န္းမ်ား
ေ၀ရီေနေလရဲ့

ဒီလုိနဲ ့့
ရွာမယ္ျပင္ေျခလွွမ္းမ်ား
အားေလ်ာ့လာရဲ ့

ဒီလုိနဲ ့
အျပာေရာင္ေကာင္းကင္ကုိ
အမႈိင္းေရာင္သုတ္လုိက္ရဲ ့

ဒီလုိနဲ ့
ၾကယ္၊လ ၿပိဳင္ ေကာင္းကင္ကုိ
ၾကက္တြန္သံေပးေလရဲ ့

ဒီလိုနဲ ့
(ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေျပာသလို )
လမ္းခ်င္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ ့မယ္
စကားလံုးက္ုိေရခ်
ကမ္းစပ္ကုိလွမ္းေမွ်ာ္
ေမွ်ာ္ ခတ္ေနေလရဲ ့......

သုေဏာ္စုိင္း

လမ္း

မာတိကာမွာကတည္းက
မွားေနတဲ့စာအုပ္မွာ
ထုိင္ရာမထစကားလံုးေတြေအာက္
ကုိယ္၀န္ေတြပ်က္က်ခဲ့ရ..
ေသြးစက္ေတြနဲ ့ေရးခဲ့လည္း
ဒီအေမွာင္ဟာ
မလင္းႏိုင္ဘူး..
အပင္ပ်ိဳးသူကုိ အျပစ္ျမင္တဲ့
ဒီေခတ္မွာ
ေက်ာက္တံုးေတြရဲ ့အသက္ရႈသံ
ဒီတစ္သံပဲ ထြက္လာရင္
မ်က္လံုးအစံု ျမင္ရအံ့...။


သုေဏာ္စိုင္း

မလြမ္းဘဲနဲ ့

မလြမ္းဘဲနဲ ့ ေနမထြက္ဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ ႏုိးမထဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ သြားမတုိက္ဘူး(တကယ္)
မလြမ္းဘဲနဲ ့ မနက္စာမစားဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ အလုပ္မသြားဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မထုိင္ဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ ေဆးလိပ္တုိေတြမ်ားမလာဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ ေဆးလိပ္ျဖတ္ဖုိ ့မစဥ္းစားမိဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ ေခါက္တံုေခါက္ျပန္ ငါမေလွ်ာက္ဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ ထုိင္မေငးဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ အေတြးေတြတိမ္မဖြဲ ့ဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ တိမ္မေတာက္ဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ အိမ္ျပန္မေရာက္ဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ မုိးမခ်ဳပ္ဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ ႀကိဳးမ႐ႈပ္ဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ ဖံုးမေခၚဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ ေခါင္းမခါဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ အိပ္ယာမ၀င္ဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ လိပ္ျပာမ႐ႊင္ဘူး
မလြမ္းဘဲနဲ ့ ေရးလုိ ့မျဖစ္တဲ့ ဒီကဗ်ာ
မလြမ္းဘဲနဲ ့ ခင္ဗ်ားဖတ္မိမွာ မဟုတ္ဘူး



သုေဏာ္စုိင္း

အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵ

သုိင္းေလာကမွာ လမ္းကုိပဲေမးၾကတယ္
ခံစားခ်က္ကုိ မေတြးၾကဘူး
ေမးခြန္းက ႐ုိး႐ွင္းလြန္းေတာ့လည္း
အံ့ၾသရမႈမွာ အဆန္းတၾကယ္
ဒါ့ေၾကာင့္မုိ ့ငါဟာ အဇာတသတ္ျဖစ္ခဲ့ရ
ဒါ့ေၾကာင့္မုိ ့ ငါဟာ
သူခုိးကုိ သမက္ထင္တဲ့ ဖခင္လုိ
ငါ့ကဗ်ာေလး ငါးပါးေမွာက္ခဲ့ရ
တဲထုိးတာအစ
တုိက္ေဆာက္တာအလည္
တုိင္းျပည္တည္တာအဆံုး
ကုိယ့္အရိပ္နဲ ့ကုိယ္ အံုးအံုးကၽြက္ကၽြက္ျဖစ္ေစခ်င္တာပဲ
ဖလားမရလဲ ဥေရာပ၀င္ခြင့္တစ္ေနရာေလာက္
ဆုိေပမဲ့
သုေဏာ္စုိင္းဆုိတဲ့နာမည္မွာ
တုိင္းခ်ဳပ္ထားသလုိ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ႐ွိလြန္းတာေၾကာင့္
နတ္၀င္သည္ေတြေျပာသလုိ
အ႐ွင္ႀကီးၿခံဳမွ လံုပါတယ္...။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

အသက္ကယ္ေဆး

ေနကုိပတ္ခဲ့တဲ့ ေခါက္ေရမ်ား၊ ႏွစ္မ်ားလုိ ့
ထင္ရတဲ့ခဏတာမ်ား
တစ္ခါတစ္ေလလည္း စိတ္လုိလက္ရ၊ စိတ္ခ်လက္ခ်
တစ္ခါတစ္ေလလည္း စိတ္မပါလက္မပါ၊ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာ
အ႐ွဳံးေတြထဲက လူးလဲထရခ်ိန္ဆုိ
စိတ္နဲ ့သပ္ခ်လည္း ကြာက်မသြားတဲ့
ေနာင္တေတြဟာ ကပ္ၿပီးပါလာတယ္
သူ ့ကုိယ္သူေတာ့ အေတြ ့အႀကံဳဆုိၿပီး
မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တာပဲ
ခရီးသည္တင္ကားသမားေတြရဲ့ေလကုိ
နား႐ြက္ေတြက ခလုတ္တုိက္ေတာ့
ေခါက္ေရမ်ားေလ ကုိယ့္အတြက္က်န္ေလတဲ့
စာအုပ္တစ္ခ်ိဳ ့ကလည္း ထ ထ ေအာ္တယ္
နာရီေတြက ေက်ာ္မတတ္ေစနဲ ့
နာရီေတြက ေက်ာ္မတတ္ေစနဲ ့
ဒီတီးလံုးေတြနဲ ့ တစ္ကိုယ္လံုးခါၿပီးကလည္း
ေသြးေတြက အထူးေႏြးမလာဘူး
သြားေနတဲ့အခ်ိန္ေတြကုိ
၀ါးေနတဲ့ကြမ္းယာလုိ ေထြးထုတ္ပစ္လုိက္ရမလား
ခ်ည္မပါတဲ့အပ္နဲ ့ခ်ဳပ္သလုိ
အပ္ေပါက္ရာေတြသာ မ်ားလာခဲ့ရ
ျဖတ္ေလွ်ာက္ဆန္ဆန္ ျပကြက္ေတြ ထပ္ကာ
ထပ္ကာသြားေနသည္
ပါရမီျဖည့္ဘက္ရဲ့ေနရာ
ပါရမီျဖည့္ခံရသူရဲ့ေနရာ
ႏွစ္ကို္ယ္ခြဲ သ႐ုပ္ေဆာင္ေနရတဲ့
လက္ဦးဆရာရဲ့ ဟန္ေတြေပၚလာတယ္
အေျပာင္းအလဲထဲမွာ ကြက္ေ႐ႊ ့ပံုေတြ
အေႏွးျပကြာက္နဲ ့လုိက္ၾကည့္ရင္း
စကားလံုးေတြကုိ လုိက္ရြတ္ရင္း
သ႐ုပ္တူေအာင္ သဏၭာန္လုပ္ၾကည့္ရင္း
သခ်ၤဳ ိင္းကုိသြားတဲ့လမ္းက
ၾကမ္းၾကမ္းနဲ ့အ႐ွည္ႀကီး
ေခါင္းဆုိတာလည္း
ဖိနပ္အ႐ွည္ႀကီး
ဒီလုိ မီးေတြလင္းလာတယ္. . .။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

မီးခုိးအူသံ

^{_{အရိပ္စစ္ရဲ ့ အရိပ္အေယာင္ေတြ}}

^{_{တိတ္ဆိတ္ညမွာ လ လုိ လင္းေနတယ္}}

^{_{ၿမံဳေနတဲ့ အေသေတြနဲ ့}}

^{_{ဖြားလာမဲ့အရွင္ေတြ}}

^{_{ေသဆံုးခ်ိန္ေတာင္မသိရ}}

^{_{စ်ာပန ကုိ ျဖတ္သန္းၾက}}

^{_{တဖန္ ေမြးဖြားခဲ့ၾကရတာေတြ}}

^{_{ေျခရာ လက္ရာေတြလြင့္ပါး}}

^{_{အဆိပ္မ်ားစြာ ေသာက္မ်ိဳၾကရဲ ့}}

^{_{မုိက္ကန္းမိတာေတြ}}

့

^{_{ေျခရင္းမွာပံု က်ေလာက္ေအာင္}}

^{_{တအိအိ ေၾကြက်}}

^{_{နာရီမ်ားရဲ ့ ေနာင္တေတြ}}

^{_{ဦးတည္ရာကုိသြားရမလား}}

^{_{ပဲ့ကုိင္သူေနာက္လုိက္ရမလား}}

^{_{ေလွတစ္စင္းရဲ ့ေတြေ၀မႈေတြ}}

^{_{ေၾကကြဲမႈဟာ ခပ္ေ၀းေ၀းမွာ}}

^{_{အသုဘ ေၾကးစည္သံလုိ လြင့္လုိ ့}}

^{_{ခ်လုိက္တဲ ့သက္ျပင္းကေတာင္}}

^{_{ေယာင္ေတာင္ေတာင္နဲ ့}}

^{_{ေခါင္းကုတ္ၿပီးထြက္သြားတယ္}}

^{_{သမင္လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္ရင္း}}

^{_{ထင္က်န္ေနတဲ ့စြတ္ေၾကာင္း}}

^{_{" ဂ "ငယ္ေကြ ့ဖုိ ့ မျဖစ္ႏိုင္}}

^{_{သံသယေတာတုိးမယ့္ ဆင္ကန္း}}

^{_{ေျခတစ္လွမ္း ထပ္လွမ္းလုိက္မယ္}}

^{_{မုိက္လွတဲ့ ဒီအေကာင္}}

^{_{အေမွာင္မွာ}}

^{_{သက္ျပင္းခ်ေစ...။}}

^{_{သုေဏာ္စုိင္း}}

အနမ္း

အ၀ိဇၨာေပမဲ့ မဟားဒရားလွေတာ့
ပုထုဇဥ္ပီပီ မွားၾကတယ္...

တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဟာ ရွက္ၿ႔ပီးၿပံဳးေနသလား
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဟာ ၿပံဳးရင္းရွက္ေနသလား

ေတြ ့ၾကဆံုၾကရင္ ပင္လယ္ေရျဖစ္ၿပီး
ေ၀းၾကကြာၾကရင္ ေဖာင္စီးရင္းေရငတ္ၾကတဲ့အျဖစ္

ျမွားတစ္စင္းပစ္လုိက္သလုိ
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ဟစ္လုိက္သလုိ
ေလထဲကေန kiss လုိက္တယ္..
လမ္းမေကာင္းဘူးေျပာၾကတဲ့အခ်စ္စစ္
မင္းႏႈတ္ဖ်ားမွာ စြဲထင္ရစ္ေစ...။ ။

သုေဏာ္စိုင္း

ဇာတ္ေမ်ာ

ဇာတ္လမ္းက မ်က္ရည္က်သင့္တာမွန္ေပမဲ့
မ်က္ရည္က်ရမွာ မဟုတ္္ဘူး...
မီး၀င္း၀င္းေတာက္ေအာင္ ေတာက္ေခါက္ရမွာ...
(ေခြးမ်ားသည္ ေတာက္ေခါက္သံကုိ ေၾကာက္ေလ့ရွိသည္။)
၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ကမာၻ ့ဖလားတုန္းက
ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္ ဒဏ္ရာရေနေတာ့
ဂ်ပန္ျပည္သူေတြဟာ
စကၠဴႀကိဳးၾကာငွက္႐ုပ္ေတြနဲ ့ဆုေတာင္းခဲ့ၾကသတဲ့
ခ်စ္တတ္လြန္းသူေတြဟာ တရားခြင္ကုိသြားၿပီး
ခ်စ္ေၾကာင္းျပေန..
" ေဗထိ " ဆုိ ကခ်င္လုိက္တာလည္းလြန္ပါေရာ
သူ ့လမ္းကုိ
ဖိနပ္မပါပဲ ေလွ်ာက္ဖုိ ့ၾက
ငတ္လာတဲ့လွ်ာကုိ ေထာက္လုိ ့ျပတယ္..
ဇာဂနာ၊ ေနဘုန္းလတ္၊ သီးေလးသီး၊
ေစာေ၀၊ >>>>>>>>>>>>>
<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>
အစ႐ွိသျဖင့္
ငထြားေတြပဲ ခါးနာၾကေလေတာ့
ဒီလုို
တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ထက္နာတဲ့
ဇာတ္ရယ္လုိ ့ မ႐ွိျပန္ဘူး။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

အေ၀းကၾကည့္ရင္
လွယဥ္ေက်းမယ္ေလးနဲ ့တူတဲ့အိမ္ကိုပုိင္တာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

ေစာင္းတန္းတစ္ခုလုိ
ဘုရားရုပ္တုေတြ အမ်ားႀကီးပုိင္တာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

တစ္ရြာလံုးမွာဘယ္ေနရာတူးတူး
ေရၾကည္ထြက္တဲ့ အိမ္ကုိပုိင္တာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

တစ္ရြာလံုးမွာ ဘာပင္စုိက္စုိက္
စုိက္တုိင္းေပါက္တဲ့ၿခံကုိပုိ္င္တာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

စစ္တြင္းလက္က်န္ အေျမွာက္ဆံကုိ
ဘုရားစင္မွာပန္းအုိးထုိးတာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

မ်က္လွည့္ျပသလုိအလုပ္နဲ ့
ငါ့စကားႏြားရေျပာတာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

ထြက္သမွ်ကုိ အကုန္ေရာင္း
သူရင္းငွားကုိ ဗုိက္ေဟာင္းေလာင္းထားတာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

မိဘဆရာအသင္း၀င္ထားၿပီး
သူ ့ကေလးၾကေတာ့ ေလးတန္းထိပဲထားတာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

မီးစက္ေတြပုိင္ရဲ ့သားနဲ ့
ဖေယာင္းတုိင္မီးနဲ ့ ညနက္ခုိင္းတာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

ဘုရားစင္ကလိေမၼာ္သီးကုိ
အိမ္ေဖၚေခါင္းေပၚတင္ၿပီး ျမွားနဲ ့ပစ္တာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

အေရးအေၾကာင္းရွိရင္
ေခါင္းရင္းအိမ္နဲ ့အၿမဲတုိင္ပင္တာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

သံလြင္ခတ္ကုိက္လာတဲ့ ခ်ဳိးျဖဴငွက္ကို
အေတာင္ခ်ဳိးၿပီး ေလွာင္ခ်ဳိင့္ထဲထားတာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

အမွတ္တမဲ့ၾကည့္ရင္ ပုလဲနက္လုိနဲ ့
အသက္ရွိစဥ္ ငရဲမီးစုိေနတာ
တစ္ရြာလံုးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

သုေဏာ္စုိင္း

ၿမိဳ ့ျပ၏၀ါးမ်ဳိမႈ

သစ္ကုိင္းေပၚနားေနတဲ့ ငွက္တုိ ့ရဲ့ေတာင္ပံခတ္သံက
ပန္းတုိ ့ရဲ့ပြင့္ဖတ္ကိုလွစ္ခြာလုိက္ၿပီး
ပြင့္အာသြားတဲ့ ၀တ္လႊာေတြၾကားမွာ
ေနေရာင္ျခည္အေတာင့္လုိက္ထုိးလုိ ့
၀တ္မႈန္ေတြ ေလစီးေၾကာင္းအတုိင္းေမ်ာပါၾက
ငွက္တုိ ့ကုိ ျမဴဆြယ္ၾက
ရနံ ့တုိ ့ရဲ့ဖ်ားေယာင္းမႈမွာ ငွက္ေတြ
သစ္ကုိင္းေပၚ နားၾက...

သစ္ကုိင္းေပၚနားေနတဲ့ ငွက္တုိ ့ရဲ့ေတာင္ပံခတ္သံက
ပန္းတုိ ့ရဲ့ပြင့္ဖတ္ကိုလွစ္ခြာလုိက္ၿပီး
ပြင့္အာသြားတဲ့ ၀တ္လႊာေတြၾကားမွာ
ေနေရာင္ျခည္အေတာင့္လုိက္ထုိးလုိ ့
၀တ္မႈန္ေတြ ေလစီးေၾကာင္းအတုိင္းေမ်ာပါၾက
ငွက္တုိ ့ကုိ ျမဴဆြယ္ၾက
ရနံ ့တုိ ့ရဲ့ဖ်ားေယာင္းမႈမွာ ငွက္ေတြ
သစ္ကုိင္းေပၚ နားၾက...
သစ္ကုိင္းေပၚနားေနတဲ့ ငွက္တုိ ့ရဲ့ေတာင္ပံခတ္သံက
ပန္းတုိ ့ရဲ့ပြင့္ဖတ္ကိုလွစ္ခြာလုိက္ၿပီး
ပြင့္အာသြားတဲ့ ၀တ္လႊာေတြၾကားမွာ
ေနေရာင္ျခည္အေတာင့္လုိက္ထုိးလုိ ့
၀တ္မႈန္ေတြ ေလစီးေၾကာင္းအတုိင္းေမ်ာပါၾက
ငွက္တုိ ့ကုိ ျမဴဆြယ္ၾက
ရနံ ့တုိ ့ရဲ့ဖ်ားေယာင္းမႈမွာ ငွက္ေတြ
သစ္ကုိင္းေပၚ နားၾက...
သစ္ကုိင္းေပၚနားေနတဲ့ ငွက္တုိ ့ရဲ့ေတာင္ပံခတ္သံက
ပန္းတုိ ့ရဲ့ပြင့္ဖတ္ကိုလွစ္ခြာလုိက္ၿပီး
ပြင့္အာသြားတဲ့ ၀တ္လႊာေတြၾကားမွာ
ေနေရာင္ျခည္အေတာင့္လုိက္ထုိးလုိ ့
၀တ္မႈန္ေတြ ေလစီးေၾကာင္းအတုိင္းေမ်ာပါၾက
ငွက္တုိ ့ကုိ ျမဴဆြယ္ၾက
ရနံ ့တုိ ့ရဲ့ဖ်ားေယာင္းမႈမွာ ငွက္ေတြ
သစ္ကုိင္းေပၚ နားၾက...
***************
**********
**** *****
********
*** ********
******
******** **
**** **
..............
..........
.........
........
...........
......
..........
.....

သုေဏာ္စုိင္း

အမႈိက္ပံုထဲမွ အပ်က္အစီးမ်ား

ဘ၀အပူကုိ
ကိေလသာနဲ ့ ယပ္ခပ္ၾကသူေတြ

"၀ိတ္တာ၊ခဏ
ကေလးမကုိ ေစ်း အႀကီးဆံုးပန္းကံုး
ဆုခ်လုိက္.."

"အန္တီ့ဘ၀ဟာ
သားနဲ ့ေတြ ့မွ..."

ေတာ္သလင္းလကုိ ကုိက္ခ်ီထားတဲ ့
ေခြးေတြလုိ၊ အူၾက..

ပုကြကြ ေန ့ေတြကိုလက္ဆြဲၿပီးေတာ့၊
ေဆာင္းရာသီကလည္း
အရပ္ထဲ ေလွ်ာက္ေအာ္ေနတယ္..

"အဲယားကြန္းေလးပိတ္ေပးၾကပါရွင္.."

လျပည့္ညကလည္း
မ်က္ရည္လည္ရႊဲနဲ ့
မီးစက္က ေစာ္ကားလုိက္္လုိ ့တဲ ့

ေန၀င္မွ အလုပ္သိမ္း
ညနက္မွ အိမ္ျပန္
ဘ၀ကို ကုိရီးယားကားထံ
အပ္ႏွံထားၾကသူမ်ား

ရွားပါးမႈေတြ ေပါမ်ားေနလု ိ့
ကံစမ္းမဲ ကို ကုိးကြယ္ၾက
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆုိ ေအာ္ဆဲ
အၿပံဳးမ်က္ႏွာ ရေတာ့ ငုိခ်င္းခ်
မြန္းတည့္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီလားဆုိတာကုိ
ဘာထြက္သြားလဲနဲ ့ေမးၾက

အာ...
ႏြားႏွစ္ေကာင္ ဘယ္ေရာက္သြားျပန္လဲ
ေျမဇာပင္ကလည္း အဲဒီလုိ

နည္းပညာအသစ္၊ ေဆာ့ဖ္၀ဲ အသစ္
ေနာက္ထပ္
နည္းပညာအသစ္ ၊ ေဆာ့ဖ္၀ဲ အသစ္
ေနာက္ထပ္
***********
***********
***********
ေနာက္ထပ္
ေနာက္ထပ္နဲ ့ထပ္ကုန္ၾက..

ေလွကား၊ေလွကား
ဂမူးရဴးထုိးလုိက္ရွာၾက
ေတြ ့ေတာ့
ေအာက္ဆင္းသြားၾကျပန္တယ္

ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ အေတြးေတြကို
ခါးပတ္ပတ္ေပးလုိက္ၾကေတာ့
ၿငီးေငြ ့မႈေတြဟာ
ေလးတိေလးကန္နဲ ့ေရာက္လာဦးမွာ
၀တ္လစ္စလစ္ ဦးေဏွာက္
စာအုပ္၊စာေပနဲ ့ဖံုးကြယ္
ၿပံဳးတယ္ ဆုိေပမဲ ့လည္း
မဲ ့တဲ ့တဲ ့...

ကမာၻလည္ပံုက နာရီလက္တံနဲ ့ေျပာင္းျပန္
ငါတို ့ေလွ်ာက္ေတာ့
စကၠန္ ့တံေတြရဲ ့ ေနာက္
အဲဒီလုိနဲ ့
ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္ပုိင္းတစ္ပုိင္း ဒီဂရီ ထက္
ပုိတိမ္းေစာင္းခဲ ့ၾကၿပီကြယ္တုိ ့...။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

ဒါမ်ဳိး ဒါမ်ဳိး

လက္ေကာက္၀တ္ကုိ စမ္းၾကည့္လုိက္ဦး
လြမ္းလြန္းလုိ ့က်ခဲ့ရင္ေတာင္
သူ ့ေသြးစက္က အနီေရာင္
ငါတုိ ့ကုိ အလင္းေဆာင္ေပးရမယ္ဆုိတဲ့
အေတြးက ေခါင္းထဲမွာေနလုိ လင္းလို ့
လွ်ပ္စစ္မီးလုိ ပ်က္လုိက္၊ လာလုိက္မဟုတ္ဘူး
ဗူး၀ေရာက္ရင္ေတာင္ ဦးခ်လိမ့္မယ္မထင္နဲ ့
ဖခင္ႀကီးရဲ ့မ်ဳိးဆက္ေသြးက သူ ့ဆီမွာ
ေစြးေနေအာင္ရဲတယ္...
ေလွာင္ခ်ဳိင့္ထဲက ငွက္ဟာ
ေလွာင္ခ်ဳိင့္ထဲေရာက္လာတဲ့ ၾကြက္ကုိ
သူ ့အစာထဲက မွ်ေပးတာ
ေပးသူရဲ ့အျပစ္လား
ႀကြက္ကုိထည့္တဲ့ေကာင္ရဲ ့အျပစ္လား
ပါးကြက္သားတစ္ေယာက္ရဲ ့အသိမ်ဳိးနဲ ့
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္တတ္႐ုံနဲ ့ ျခေသၤ့လုိ ့ထင္ေနတာ
ေကၽြးတဲ့လက္ကုိျပန္ကုိက္ဖုိ ့ႀကံေနတာ
( ကန္ေတာ့ပါရဲ ့)
ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ေန ့တုိင္းျမင္ေနရသလုိ
႐ုိးေနၿပီ..
ဒါေတာင္ေရွးလူႀကီးေတြက ေျပာခဲ့ေသးတယ္
ေခြး႐ႈးေကာင္းစားတစ္မြန္းတည့္ပါတဲ့
ဒီမွာျဖင့္ မုိးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ေနၿပီ...
ပြဲထဲက လူ႐ႊင္ေတာ္ေတြလုိ
မင္း၀တ္မင္းစားနဲ ့ပလႅင္ေပၚေရာက္ကတည္းက
သတ္ေစလုိ ့ တရစပ္ေအာ္ေနတာဟာျဖင့္
အ႐ိုးကြဲေအာင္႐ုိက္မွ အသဲစြဲေအာင္ခ်စ္မွာဆုိလား
ဆန္ရင္းနာနာဖြတ္တယ္ဆုိလားပဲ...။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

အ႐ိုးတြန္သံ

ဒီၿခံထဲမွာ အပင္ျဖစ္ရတာေတာင္ ရင္နာမိတယ္။
တကယ္ပါ ..ဒီ့ျပင္ၿခံေတြကို သြားခ်င္လုိ ့ အားက်လုိ ့ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။
အပင္ေပါက္ ဘ၀တုန္းကေတာ့ ေရခံေျမခံေကာင္းလုိ ့ဆုိၿပီး ဒိၿခံမွာသစ္ပင္ျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူတာေပါ့။
ေျမလႊာကုိထုိးခြဲၿပီး အပင္ေပါက္ဘ၀ေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့ရ၊ ေနပူပူ၊ မုိးရြာရြာ၊ ႏွင္းက်က်၊ က်ဳပ္ဘ၀နဲ ့က်ဳပ္ ခုခံခဲ့ရတာ။
ခုေတာ့ဗ်ာ...ၿခံရွင္ေပါ့၊ ၿခံစည္းရုိးအသစ္ကာမယ္ဆုိၿပီး က်ဳပ္ကို ခုတ္ပစ္တယ္ေလ။
ခုတ္တာမွ ရက္ရက္စက္စက္ဗ်ာ နတ္ေနကုိင္းကုိပါခုတ္တာ..။
နတ္ေနကုိင္းကုိ မခုတ္သင့္ဘူးဆုိတာ သူမသိတာလည္းမဟုတ္၊ သိသိႀကီးနဲ ့ကုိခုတ္တာ..။
ဒါေတာင္ရြာထဲက ကာလသားေခါင္း ကိုကုလားႀကီး ေရာက္လာလုိ ့၊ မဟုတ္ရင္ က်ဳပ္တုိ ့အျမစ္ပါလန္တယ္။
ခုေတာ့ၾကည့္ေလ..က်ဳပ္ရဲ ့ကုိင္းဖ်ားကုိင္းနားေတြလည္း ထင္းျဖစ္လုိ ့..၊က်ဳပ္ရဲ ့ရြက္ႏုေလးေတြလည္း အရြယ္မတုိင္ခင္ ညိဳးလုိ ့..
အရိပ္ေနေန ..အခက္ခ်ဳိးခ်ဳိး လုပ္တဲ ့ထဲမွာ ပုဆိန္ ဆုိတဲ့ဟာက ကန္ ့လန္ ့ကန္ ့လန္ ့ပါေနတာကုိ က်ဳပ္ ပုိအသဲနာတယ္...။

သုေဏာ္စုိင္း

ဆုေတာင္းသံမ်ားရဲ့ရနံ ့

အာသီသကုိျပည့္ေစဖုိ ့ အာသာငမ္းငမ္းႀကိဳးစားေနၾကတဲ့

သက္တမ္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာ မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္မ်ား၊

ေသြးစက္ေဟာင္းမ်ား၊

အမွန္ဆုိတာကုိ ကလိထုိးၿပီးထြက္လာတဲ့ ေတာက္ေခါက္သံ ျပက္လံုးရွင္မ်ား၊

ေတာ္လဲသံကုိ ျပန္္တီးျပတဲ့ ရွားရွားပါးပါး တီး၀ုိင္းတစ္ခ်ဳိ ့၊

ဘ၀ေတြကုိ ေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးခ်င္တဲ့ မွည့္ထစကားလံုးမ်ားနဲ ့ ရင္ကြဲကေလာင္တံေတြနဲ ့

မုန္တုိင္းက်ခ်ိန္ကုိျပန္ဆြဲျပခ်င္တဲ့စုတ္တံရယ္၊ ဆြမ္းမခံပဲငွက္သင့္ျခင္းတုိ ့မွတပါး

ဂဏန္းေပါင္းစက္ေတြနဲ ့ေငြေရစက္ေတြ၊ တစ္လံုး၊ ႏွစ္လံုး၊ သံုးလံုးနဲ ့ ဘီယာဆုိင္ ပန္းကံုးေတြၾကားမွာ

C . N . G ေျပာင္းထားတဲ့ကားေတြေပၚမွာနဲ ့ၿမိဳ ့ပတ္ရထားေပၚက ႀကံဳရာဘ၀ေတြ၊

႐ုံးတက္ခ်ိန္နဲ ့႐ုံးဆင္းခ်ိန္ၾကားက ဖုိင္တြဲမ်ား၊

စကားေျပာ ကြန္ပ်ဴတာနဲ ့စာရင္းကုိင္၊ ေရွာ့ပင္းစင္တာ၊ အလွျပင္ခန္းမ

တစ္ခါတစ္ခါ ဖုန္းနဲ ့၊တစ္ခါတစ္ခါ Chatting

အိမ္ကြင္းလက္ဘက္ရည္ဆုိင္နဲ ့ အေ၀းကြင္း ဘီယာဆုိင္

အာရေကပါးတဲ့အခါ အျဖဴ ၊ေဇယ်၀တီိ၊ အျမည္းဖက္ၾကမ္း

စာသင္ခန္းနဲ ့က်ဴ႐ွင္ၾကားလြန္းထုိ္းေနတဲ့ လြယ္အိတ္ေလးမ်ား

ပံုရိပ္ေဟာင္း၊ ဖတ္ၿပီးသားစာနဲ ့ နားစြန္နားဖ်ားၾကားတာေတြ

အဲဒါေတြနဲ ့ပစ္ေပါက္ေနၾကတဲ့ စာအုပ္အေဟာင္းႀကီးတခ်ဳိ ့

အဲသည္လုိလႈပ္႐ွားမႈေတြဟာထုိင္ေနၾကတယ္…

အားလံုးေသာလႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ထုိင္ေနၾကတယ္…။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

ေခါင္မုိးျပင္ၾကသူမ်ား

သခ်ၤာသင္ခန္းစာမွာ
ေဘ့စ္တူမွ ပါ၀ါခ်င္းေပါင္းတယ္တဲ့။
ပါ၀ါေတြခ်င္းေပါင္းစပ္ၿပီးေတာ့
တုိးပြားလာတဲ့့ အေရအတြက္ေတြ၊
ကိန္းေတြ၊ ဂဏန္းေတြ၊
ၿပီး။
ကိန္းေတြ၊ ဂဏန္းေတြ၊
အေရအတြက္ေတြ တုိးပြားလာတဲ့
ပါ၀ါေတြ။
ေဘ့စ္ကိန္းေတြက ဒံုရင္း၊
ထူးမျခားနား၊ သူလုိ ကုိယ္လုိ။
တကယ္ကုိပါ၊
တကယ္ႀကီးကုိ လက္ဖ်ားခါတယ္၊
"ဘာပဲေျပာေျပာ ငါႏုိင္တယ္"ဆုိတဲ့
စကားလံုးကုိ ဆယ္စုႏွစ္
ႏွစ္ခါထုိင္ေရးတာေတာင္
အၾကမ္းပဲရွိေသးတာ။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

အေမစုအတြက္

ၾကိဳးနဲ ့တုတ္ထားျပီး
အခ်ဳပ္ခံရသူမွာ ၾကိဳးရာ က်န္လုိ ့ဆို
ရမယ္္ရွာတယ္။

တူတစ္ေခ်ာင္းမရွိလည္း
သံတစ္ေခ်ာင္းအျဖစ္ ေနေပးသူပါ။
...ဒီလမ္းေတြေပါက္ဖုိ ့...

ကုိယ့္လွ်ာနဲ ့ကုိယ္ ထြန္ေရးငင္ေနရေတာ့လည္း
သီဟတင္စုိးတုိ ့႐ုိက္ေလ့႐ွိတဲ့ကားေတြ
မငွားၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့...
မုိးေခါင္လုိ ့တီးတဲ့ ဗံုသံေတြၾကားမွာေတာ့
သားသမီးေတြႀကီးပြားဖုိ ့
အေမ မီးစားျပေနတုန္းပဲ...

အေနာ္မာ+သုေဏာ္စို္င္း

ၿမိန္တယ္ဟုတ္

ရက္စြဲမ်ားကုိ စားေသာက္ပစ္လုိုက္ၾကတာမ်ား

ေျပာပါတယ္...
ျမင္သာျမင္ၿပီး မၾကည့္တဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ ့
ၾကားသာၾကားၿပီး မစြင့္တဲ့ နားေတြနဲ ့
ေျပာသာေျပာၿပီး မေမးၾကတဲ့ပါးစပ္ေတြနဲ ့
ရနံေတြကုိသာ႐ွဳ႐ွဳိက္ၿပီး ၀င္သက္ထြက္သက္ကုိ
ေမ့ေနတဲ့ႏွာေခါင္းေတြနဲ ့
အထိအေတြကုိသာသိၿပီး
နာက်င္ခံစားဖုိ ့ေမ့ေနတဲ့ခႏၶာနဲ ့
႐ုပ္ျမင္သံၾကားစက္ထဲက
ေၾကျငာတစ္ခုလုိေပါ့
ဂြတ္တယ္ဗ်ာ...။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

မ်က္စိမမွိတ္မွီ အေတြးမ်ား

ေရလုိက္ငါးလုိက္..ႀကီးျပင္းလာတဲ ့ဒီဘ၀
အထီးက်န္ျခင္းနဲ ့ တကုိယ္ေရျဖစ္ျခင္း
ေရာေထြးယွက္တင္ ေနတယ္ေပါ့...။
ေျပာျပမွသိမယ္ဆုိလည္း
ထပ္မေမးပါနဲ ့...
ငါ ႏွစ္ခါမေျပာခ်င္ဘူး...
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ ့ အနာဂတ္ေတြကေတာ့
လင္းတစ္ခါ ေမွာင္တလွည့္နဲ ့
ရင္ဘတ္ႀကီးထဲမွာေတာ့...
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အျပည့္နဲ ့ေပါ့။
ျဖစ္ႏုိင္တာေတြ၊မျဖစ္ႏုိင္တာေတြ
အတၱေတြ၊ပရေတြ
ဒီလုိပါပဲ... မေသခင္ရွွင္ေနစဥ္ စပ္ၾကား
ရုန္းကန္ လႈပ္ရွားရအံုးမွာပဲ
အခုေတာ့
အတုိးေပးရတဲ ့ အေၾကြးလုိမ်ိဳး
ငါ့အသက္က တစ္ရက္ထပ္တုိးျပန္ၿပီ...။

သုေဏာ္စုိင္း
၂၀၀၇ ခံစားမႈရွင္းတမ္းကဗ်ာစာအုပ္မွ

အဖြင့္

တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ့အမိန္ ့ကုိ
နာခံေနရသလုိ၊ သတိဆြဲထားရသလုိ
ျဖစ္ေနတဲ့ဆိတ္ၿငိမ္ျခင္းကုိ
ကားဘီးပြတ္သံက ႀကိတ္၀ါးလုိက္တယ္၊
ေ၀သီမႈန္၀ါးေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မဲ့ အေမွာင္နဲ ့
ေၾကးစည္သံတစ္ခ်က္ေနာက္မွာ
ေျခသံရွပ္ရွပ္နဲ ့ ဖန္ရည္ဆိုးမ်ားေရြ ့လ်ားလာၾက။
မၾကားရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့
အုန္းေမာင္းေခါက္သံ "ေတာက္။ ေတာက္"
ခုလည္းေပ်ာက္ေနတုန္း
အလင္းနဲ ့အပူကုိေပးမဲ့သူဟာလည္း

အက်ၤ ီအသစ္နဲ ့
ငွက္ေတြဟာလည္း သီခ်င္းအသစ္ကုိ ထုိးဆိတ္လုိ ့
ပန္းေတြကလည္း သူတုိ ့ရင္ကုိ အစြမ္းကုန္ဇြင့္ၿပီး
ရနံ ့ေတြကုိ ခါထုတ္လုိုက္ေလရဲ ့
လက္၀ယ္ပုိင္ပုိင္ရလာေတာ့မဲ့
အနာဂတ္
မဂၤလာပါလုိ ့ႏႈတ္ခြန္းမဆက္ခင္
ဆြမ္း၊ ဆီမီး၊ ေရၾကည္ေတာ္ေတြနဲ ့
ဖဲႀကိဳးျဖတ္တယ္။ ။

သုေဏာ္စုိင္း

ေခါင္မုိးမလံုလို ့က်တဲ့ေရ

တိမ္တို ့ရဲ့စားက်က္မွာ
မီးပန္းခက္ႏြယ္ေတြ ဆင္ျမန္းထားၿပီး
အိမ္ႀကိဳအိမ္ၾကားအႏွံ ့ တုိက္တဲ့ေလက အနီေရာင္
မုိးႀကိဳးစြယ္ေတြ လက္ခနဲေပၚေလတဲ့
အၿပံဳးနဲ ့
သစ္ပင္အုိတုိ ့ရဲ့ ကတုန္ကယင္ယိမ္းႏြဲ ့မႈ
ေသြးပ်က္ေၾကာက္႐ြံ ့မႈပါၿပီး
သက္ရင့္ရြယ္အုိတုိ ့ရဲ့ မႀကံဳစဖူး
အ့ံၾသမႈ ဒီႏွစ္ခုၾကားမွာ
ညီမွ်ျခင္းတစ္ခုရွိသည္။
အေတာင္မစံုေသးသူတုိ ့ရဲ့ အသိုက္ထဲမွ
ငိုညည္းသံမ်ား
ရင္ခြင္ပုိက္ထားတဲ့ ကေလးတုိ ့အေဖကို
ေမွ်ာ္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြဟာ
မ်က္ရည္စေတြ တ၀က္၊တစက္
"ဒီမုိး၊ဒီေလနဲ ့ဆုိ အိမ္ျပန္လာဖုိ ့ေကာင္းလွၿပီ အစ္ကုိ္ရယ္..."
အက္စစ္မုိးရည္စက္ေျပာက္ၾကားမွာ
သစ္ကုိင္းက်ဳိးသံနဲ ့သစ္ပင္ၿပိဳသံပါတယ္...
တိရစာၧန္ေအာ္သံနဲ ့လူေခၚသံပါတယ္...
အိမ္ၿပိဳသံနဲ ့ လိႈင္း႐ုိက္သံပါတယ္...
အလဲအၿပိဳ၊အပ်က္အစီးနဲ ့အတိမ္းအေမွာက္ေတြထဲ
ေျပးရင္းလႊားရင္းနဲ ့ေဖးမ
ေဖးရင္းမရင္းနဲ ့ေျပးလႊား
မေျပးလႊားႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေဖးမ
မေဖးမႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေျပးလႊား
အေျပးအလႊားပါပဲ ထြက္သြားပါၿပီ။
သက္ရင့္သစ္ပင္ေတြေရာ
သက္ႏုသစ္ပင္ေတြပါ ႀကိတ္၀ါးၿပီး
ထြက္သြားပါၿပီ။
အိမ္ေတြ၊အသုိက္ေတြ
ေက်ာင္း၊ ကန္၊ ဇရပ္ေတြကုိ
ခ်ဳိးေျခၿပီး ထြက္သြားပါၿပီ။
တိရစာၧန္ေတြကို ဗုိက္ပူနံကား
တံုးလံုးပက္လက္ သ႑ာန္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ ့
အသက္ဓာတ္ႏႈတ္ၿပီး ထြက္သြားပါၿပီ။
တံငါသည္ေယာကၤ်ားရဲ့ အေလာင္းျပန္ရႏုိင္ေကာင္းပါရဲ့
ဆုိတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ ့ အိမ္သူသက္ထားရဲ့
အေလာင္းကုိထားခဲ့ၿပီး ထြက္သြားပါၿပီ။
မတ္တပ္မရပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ခေလးကုိ
သစ္ပင္ဂြၾကား အေလာင္းအျဖစ္နဲ ့ထားၿပီး
ထြက္သြားပါၿပီ။
လယ္ေျမေတြကို ပင္လယ္ေရတုိက္ၿပီး
ထြက္သြားပါၿပီ။
လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္
အျမစ္ပါလွန္ၿပီး ထြက္သြားပါၿပီ။
မိသားစုဆုိတဲ့ အသုိက္အၿမံဳကုိ
ေသကြဲေရာ ရွင္ကြဲပါ ခြဲၿပီး ထြက္သြားပါၿပီ။
အသက္နဲ ့ခႏၶာတြဲလ်က္ရွိသူေတြအတြက္
ငိုခ်င္းရွည္တစ္ပုဒ္ကုိ ႏႈတ္တုိက္ခ်ေပးၿပီး
ထြက္သြားပါၿပီ။
မထင္မွတ္တဲ့ေထာင့္ခ်ဳိးမွာ
လိေမၼာ္သီးထဲက ေသြးထြက္ၿပီးေနာက္
သူ ေရာက္လာၿပီး
ထြက္သြားပါၿပီ။ ။

သုေဏာ္စုိင္း (၂/၃၊၅၊၂၀၀၉) နာဂစ္မုန္တုိင္း ၁ႏွစ္ျပည့္အတြက္ မွတ္မွတ္ရရ...