တိမ္တို ့ရဲ့စားက်က္မွာ
မီးပန္းခက္ႏြယ္ေတြ ဆင္ျမန္းထားၿပီး
အိမ္ႀကိဳအိမ္ၾကားအႏွံ ့ တုိက္တဲ့ေလက အနီေရာင္
မုိးႀကိဳးစြယ္ေတြ လက္ခနဲေပၚေလတဲ့
အၿပံဳးနဲ ့
သစ္ပင္အုိတုိ ့ရဲ့ ကတုန္ကယင္ယိမ္းႏြဲ ့မႈ
ေသြးပ်က္ေၾကာက္႐ြံ ့မႈပါၿပီး
သက္ရင့္ရြယ္အုိတုိ ့ရဲ့ မႀကံဳစဖူး
အ့ံၾသမႈ ဒီႏွစ္ခုၾကားမွာ
ညီမွ်ျခင္းတစ္ခုရွိသည္။
အေတာင္မစံုေသးသူတုိ ့ရဲ့ အသိုက္ထဲမွ
ငိုညည္းသံမ်ား
ရင္ခြင္ပုိက္ထားတဲ့ ကေလးတုိ ့အေဖကို
ေမွ်ာ္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြဟာ
မ်က္ရည္စေတြ တ၀က္၊တစက္
"ဒီမုိး၊ဒီေလနဲ ့ဆုိ အိမ္ျပန္လာဖုိ ့ေကာင္းလွၿပီ အစ္ကုိ္ရယ္..."
အက္စစ္မုိးရည္စက္ေျပာက္ၾကားမွာ
သစ္ကုိင္းက်ဳိးသံနဲ ့သစ္ပင္ၿပိဳသံပါတယ္...
တိရစာၧန္ေအာ္သံနဲ ့လူေခၚသံပါတယ္...
အိမ္ၿပိဳသံနဲ ့ လိႈင္း႐ုိက္သံပါတယ္...
အလဲအၿပိဳ၊အပ်က္အစီးနဲ ့အတိမ္းအေမွာက္ေတြထဲ
ေျပးရင္းလႊားရင္းနဲ ့ေဖးမ
ေဖးရင္းမရင္းနဲ ့ေျပးလႊား
မေျပးလႊားႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေဖးမ
မေဖးမႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေျပးလႊား
အေျပးအလႊားပါပဲ ထြက္သြားပါၿပီ။
သက္ရင့္သစ္ပင္ေတြေရာ
သက္ႏုသစ္ပင္ေတြပါ ႀကိတ္၀ါးၿပီး
ထြက္သြားပါၿပီ။
အိမ္ေတြ၊အသုိက္ေတြ
ေက်ာင္း၊ ကန္၊ ဇရပ္ေတြကုိ
ခ်ဳိးေျခၿပီး ထြက္သြားပါၿပီ။
တိရစာၧန္ေတြကို ဗုိက္ပူနံကား
တံုးလံုးပက္လက္ သ႑ာန္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ ့
အသက္ဓာတ္ႏႈတ္ၿပီး ထြက္သြားပါၿပီ။
တံငါသည္ေယာကၤ်ားရဲ့ အေလာင္းျပန္ရႏုိင္ေကာင္းပါရဲ့
ဆုိတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ ့ အိမ္သူသက္ထားရဲ့
အေလာင္းကုိထားခဲ့ၿပီး ထြက္သြားပါၿပီ။
မတ္တပ္မရပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ခေလးကုိ
သစ္ပင္ဂြၾကား အေလာင္းအျဖစ္နဲ ့ထားၿပီး
ထြက္သြားပါၿပီ။
လယ္ေျမေတြကို ပင္လယ္ေရတုိက္ၿပီး
ထြက္သြားပါၿပီ။
လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္
အျမစ္ပါလွန္ၿပီး ထြက္သြားပါၿပီ။
မိသားစုဆုိတဲ့ အသုိက္အၿမံဳကုိ
ေသကြဲေရာ ရွင္ကြဲပါ ခြဲၿပီး ထြက္သြားပါၿပီ။
အသက္နဲ ့ခႏၶာတြဲလ်က္ရွိသူေတြအတြက္
ငိုခ်င္းရွည္တစ္ပုဒ္ကုိ ႏႈတ္တုိက္ခ်ေပးၿပီး
ထြက္သြားပါၿပီ။
မထင္မွတ္တဲ့ေထာင့္ခ်ဳိးမွာ
လိေမၼာ္သီးထဲက ေသြးထြက္ၿပီးေနာက္
သူ ေရာက္လာၿပီး
ထြက္သြားပါၿပီ။ ။
သုေဏာ္စုိင္း (၂/၃၊၅၊၂၀၀၉) နာဂစ္မုန္တုိင္း ၁ႏွစ္ျပည့္အတြက္ မွတ္မွတ္ရရ...